هم هر کلامی در درجه اول منوط به فهم لغات و ترکیبات آن است و کلام خدای رحمان که از طریق وحی بر محمد مصطفی(ص)به ما رسیده نیز از این قاعده مستثنی نیست و البته این موضوع، در رابطه با قرآن از جایگاه والاتری برخوردار است زیرا که دانستن معانی مفردات قرآن کریم یکی از ابزارهای لازم برای دانستن معنای آیات وحی الهی است و آگاهی درست و دقیق از معانی الفاظ کلام حق، یکی از شروط لازم و ضروری برای مفسر قرآن محسوب می شود که در نتیجه آن می تواند از کج فهمی و بدفهمی مراد خدای تعالی در امان بماند.حضرات معصومین(ع)به عنوان کسانی که مبین و مفسر اصلی قرآن کریم و آشنا به لایههای درونی آنند، به تناسب موقعیت و شرایط فرهنگی و اجتماعی به تفسیر آیات پرداخته اند .نوعی از این روایات، شرح واژگان قرآن کریم است که به روش های گوناگون)بیان وجه تسمیه، ذکر فروق اللغات، بیان ترادف، تبیین اصطلاحات، وجوه و نظایر و (...صورت گرفته است.در این پایان نامه که تحقیقی در محدوده01 جزء آخر قرآن کریم است بعد از ذکر مقدماتی در باب اهمیت علم مفردات و نقش اهل بیت در تفسیر و همچنین لغت و لهجهای که قرآن به آن نازل شده است، به گردآوری و طبقه بندی روایات از منابع روایی شیعه و سنی به ویژه اقوال و تفاسیر ابن عباس (از آن جهت که صحابی صاحب زبان و بزرگی است و به تصریح خود ایشان تمام آنچه را که دارد از امام علی(ع)است)پرداخته شده در موارد لازم، روایت و واژه شناسی لغات آن شرح و روش شناسی روایات بررسی و به چند عنوان کلی (تفسیر ظاهری، تفسیر توسیعی، تفسیر ادبی و )...و زیر شاخه هایی مربوط تقسیم شده و برای هر روش شاهد مثال های نیز از روایات ذکر شده است
UNIFORM TITLE
General Material Designation
تفسیر لغوی معصومان(ع) در ۰۱ جزء آخر قرآن کریم و روش شناسی آن