قیدهی شیعه در مورد حجج الهی بر این است که خداوند هیچگاه زمین را از عالم معصوم که برگزیده و نمایندهی اوست و به وسیلهی او حجت را بر بندگان تمام میکند، خالی نمیگذارد. این عالمان معصوم، از یک جهت باعث هدایت نیکبختان (سعدا)و اتمام حجت خدا بر اشقیا می شوند و از جهتی دیگر امان اهل زمین از عذاب و قهر الهی و باعث بقای نسل بشرند. تداوم سلسلهی حجتهای الهی در زمین با وصایت هر حجت پس از خود، تامین میگردد. از این قاعدهی مهم با عنوان اتصال الوصیه یاد میشود و آیات متعدد قرآن و روایات فراوان اهل بیت که از مروز تواتر معنوی می گذرد، پشتوانهی آن است. با این حال پیروان عموم مکاتب فکری و دینی، گمان دارند که زمین در برهههایی از زمان، خالی از حجت حی بوده و هست. بیتوجهی به این اصل قرآنی و روایی باعث گشته که دیدگاههایی نادرست دربارهی تداوم وصایت پیامبر اسلام نیز پدید آید و مسلما در فهم عمومی از حضور همیشگی امام معصوم در زمین اختلال ایجاد شود. این در حالی است که مطابق قرآن و روایات متواتر، زمین هیچگاه از حجت خالی نبوده است و نخواهد شد.در این پژوهش سعی شده تا دیگاه قرآن و روایات رسیده از پیامبر و امامان شیعه در باب ضرورت وجود حجت الهی در هر زمان، بررسی گردد و در نهایت نشان داده شده که این اصل اعتقادی در حداقل بیست آیهی قرآن ریشه دارد و روایات فراوانی نشان دهندهی تواتر معنوی آن است. همچنین نصوص و شواهدی از متون اهل کتاب و اهل سنت جمعآوری شده که موید و هم راستای با عقیدهی شیعه در این باب هستند. در پایان عدم تعارض اصل استمرار حجتهای الهی با دورانهای فترت نیز نمایانده شده است
UNIFORM TITLE
General Material Designation
استمرار حجت های الهی از دیدگاه قرآن و روایات