گر به تاریخ حدیث به عنوان شاخهای از علوم حدیث بنگریم مطالعه تاریخی رخدادهای حدیثی در این میان، جایگاه استواری خواهد داشت. در این پژوهش، بحرین تاریخی به عنوان یک ظرف مکانی از جهت فعالیتهای حدیثی مورد توجه قرار گرفته است. در جغرافیای تاریخی، "بحرین" بر تمامی سرزمینهای واقع در سواحل غرب و جنوب خلیج فارس(حد فاصل بصره و عمان)، اطلاق میشود. نام دهها نفر از مردمان بحرین اعم از ساکنان بومی و قبایل و به خصوص قبیله عبدالقیس - که مهمترین و تاثیرگذارترین آنهاست - در میان صحابه پیامبر اکرم(ع) دیده میشود. همچنین بحرینی هاارتباط محکمی با تشیع به صورت عموم و حدیث شیعه به خصوص داشتهاند. وجود حدود هفتاد راوی در عصر ائمه(ع) و بیش از ۰۳۱ محدث بعد از عصر ائمه تا پایان قرن دهم، تدوین آثار حدیثی در خور توجه، شکلگیری اندیشههای تاثیرگذار، وجود حلقههای درسی، ارتباط راویان و محدثان این حوزه با دیگر حوزهها و مراکز حدیثی و... - که همه از شرایط و لوازم صدق عنوان"مرکز حدیثی"اند - در ناحیه بحرین، این منطقه را به یکی از پایگاههای مهم حدیث شیعه در دوره مورد بحث تبدیل کرده است. این همه باعث می شود تا بحرین یک مرکز حدیثی مهم و نیازمند مطالعه در تاریخ حدیث شیعه، ارزیابی گردد