تصویب و تخطئه جزء مبانی اجتهاد امامیه و اهل تسنن میباشد و آنها بر همین مبنا اجتهاد میکنند. از نظر امامیه درباره تمامی موضوعات حکم شارع وجود دارد و هیچگاه واقع از حکم شارع خالی نمیباشد و حکم واقع غیر قابل تغییر است. وظیفه مجتهد رسیدن به حکم واقع است، اما ممکن است مجتهد به حکم واقع نرسد. بنابراین امکان تخطئه در اجتهاد به دلیل این است که در واقع حکم شارع وجود دارد و مجتهد بنا به دلایلی ممکن است به حکم واقع نرسد. از نظر اهل تصویب حکم درباره تمامی موضوعات وجود ندارد و در این موارد امر تشریع به مجتهد واگذار شده است. آنچه که مجتهد میگوید حکم شارع است و به همین خاطر همیشه مجتهد، مصیب میباشد. ممکن است درباره یک موضوع نظرات متفاوتی داده شود اما از نظر اهل تصویب تمامی این نظرات صحیح است. نظریه تصویب ارتباط نزدیکی با بحث قرائتهای مختلف دارد. کسانی که قائل به نظریه قرائتهای مختلف میباشند، همانند اهل تصویب میگویند: قرائتهای مختلف و متفاوتی که از یک متن صورت میگیرد، همگی صحیح میباشد و امکان تخطئه وجود ندارد، بازگشت نظریه تصویب و قرائتهای مختلف به نظریه نسبیت میباشد. قرائتهای مختلف متأثر از هرمنوتیک فلسفی میباشد. کلید واژه: تصویب ـ تخطئه ـ قرائتهای مختلف ـ اجتهاد ـ هرمنوتیک