صویر دنیای پیشرفته کنونی ، بدون در نظر گرفتن حمل و نقل و برنامه ریزی صحیح آن امری انتزاعی است . نیاز روز افزون به به بهبود کیفی و کمی حمل و نقل و تعاملان با بسیاری از زیر ساختهای جامعهسببشده است تابرنامه ریزی حمل و نقل به عنوان دانش حیاتی برای ساختار جامعه ملحوظ گردد. یکی از مشکلاتی که متخصصین و دست اندرکاران حمل و نقل و ترافیک را به چالش طلبیده است ، حوادث حمل ونقلی و به عنوان یکی از شاخه های آن حوادث جادهای می باشد . این مساله که به کشور های توسعه یافته تا حدودی مهار گردیده است ، در کشور های در حال توسعه وبخصوص کشور ما ایران دارای میزان بالایی است . بنابر آمار سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور در سال ۰۸۳۱ در حدود ۰۰۰۰۲ نفرازهموطنانمان در تصادف جاده ای فوت و ۰۰۰۰۳۱ نفر مجروح گردیده اند . در این پایان نامه تلاش گردید تا با بدست آوردن ((مدل پیش بینی تصادف جادهای در راههای دو خطه برون شهری )) گامی در جهت شناسایی نقاط حادسه خیز ( سیاه تصادف) در راههای برون شهری برداشته شود . به این منظور - بر اساس مطالعات اولیه - متغیرهای حجم و هندسه راه به عنوان عوامل موثر در وقوع حوادث جاده ای ، و با آمارگیری و برداشت های میدانی و تکمیل اطلاعات لازم با همکاری سازمانهای مربوط ، ((مدل پیش بینی تصادف جادهای در راههای دو خطه برون شهری )) بر اساس متغیر های ذکر شده کا لیبره ، اعتبار سنجی و ارائه گردد . از کاربرد های مدل مذکور می توان به شناسایی نقاط سیاه تصادف درراههای برونشهری و رتبه بندی قطعات مختلف راه بر اساس ریسک تصادفات در آنها و ارزیابی گزینه های حمل ونقلی از لحاظ میزان بهبودی که در ایمنی راه و کاهش حوادث جاده ای ایجاد می کنند ، اشاره کرد.