کتابنامه: ص [۲۳۱ - ۲۴۱]؛ همچنین به صورت زیر نویس
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
روتستانتیسم اسلامی مانند دیگر مفاهیم مدرنیته الگو گرفته از جنبش اصلاح مذهبی در غرب است که در جریان آن کسانی چون لوتر، کالون و آناباپتیستها ودیگر جریانات پروتستان خواه در پی تفسیر دینی به منظور بازگشت به آیین نخستین مسیحیت و سرچشمههای اولیه بودند تا از این راه دین مسیحیت را از دامت فساد و تحجر و باورهای ایدئولوژیک برهانند و قداست از دست رفته را به ساحت دین بازگردانند. این جنبش به طور ناخواسته زمینه را برای گسترش تجدد و سکولاریسم در غرب فراهم آورد. پروتستانتیسم اسلامی در ایران برای نخستین بار در اندیشه میرزا فتحعلی آخوند زاده به عنوان راه حل برون رفت از سنت و دنیای کهن ایرانی - اسلامی مطرح سپس در اندیشه کسانی چون میرزا ملکم خان، علی شریعتی و سروش با برجستگی خاصی به دلیل شرایط سیاسی - اجتماعی با انگیزهها و برداشتهای متفاوتی در دورههای مختلفی چون دوره مشروطه، دوره پهلوی دوم و دوره جمهوری اسلامی مطرح شد. به این معنا که پروتستانتیسم اسلامی در دوره مشروطه با ماهیت نفی و نگاه مرجعیت دین در حوزه سیاست و اجتماع، و در دوره پهلوی دوم با ماهیت دنیاگرایانه و ایدئولوژیک از اسلام در اندیشه شریعتی، و در دوره جمهوری اسلامی به دلیل حاکمیت نظاماسلامی و دینی با ماهیت و برداشت معنویتگرایانه و غیرایدئولوژیک از اسلام تبلور یافته است. این برداشتها متاثر از قدرت سیاست و مذهبی در ایران پروژه پروتستانتیسم اسلامی را در هر دوره متفاوت ازدرههای دیگر نمایان کرد و با آنچه که در غرب تحت عنوان پروتستانتیسم مسیحی به وجود آمد تفاوت ماهوی دارد
UNIFORM TITLE
General Material Designation
گرایش اندیشه پروتستانتیسم اسلامی در اندیشه متفکران ایران معاصر