قرآن کریم به عبرت و عبرتپذیری توجّه ویژهای دارد، با توجّه به اهمّیّت این موضوع این مسئله مطرح است که با وجود عبرتهای فراوان، چرا تنها عدّه ای اندک و خاص عبرتپذیرند؟ هدف این پژوهش آن است که پس از شناسایی مواضع عبرت و موضوعات آن ها، عوامل مؤثّر در پذیرش عبرت را به دست آورد و به تحلیل و بررسی رابطهی این عوامل با مواضع و موضوعات عبرت بپردازد، تا چگونگی تأثیر آن ها در عبرت پذیری افراد را تبیین کند. روش پژوهش، کتابخانه ای، توصیفی و تحلیلی است؛ نوع منابع مورد استفاده، متون تفسیری با محوریّت تفسیر شریف المیزان، کتابهای لغت معتبر و علوم قرآنی است. یافته های این پژوهش، عبارت است از ۱ـ ماهیّت عبرت؛ متشکّل از سه مؤلّفهی گذر، تفکّر و تدبّر، و بازپردازی و استدلال؛ ۲ـ مواضع عبرت؛ شامل دو دسته ی کلی حوادث تاریخی و شگفتی های آفرینش، 3ـ موضوعات عبرت؛ شامل پنج موضوع نصرت الهی، نفوذ قدرت و اراده ی الهی، ولایت خاصّه ی الهی نسبت به بندگان مخلَص خود، نابودی طغیان گران و اهل انانیّت، قدرت و مشیّت الهی؛ 4ـ عوامل عبرتپذیری مشتمل بر سه عامل الف) بصیرت؛ برای موضوعات نصرت الهی، نفوذ قدرت و ارادهی الهی، و قدرت و مشیّت الهی؛ ب) لبّّ؛ برای موضوع ولایت خاصّهی الهی نسبت به بندگان مخلص خود؛ و ج) خشیت؛ برای موضوع نابودی طغیانگران و اهل انانیّت. در دو عامل بصیرت و لبّ نوعی شناخت آمیخته با نور الهی وجود دارد، با این تفاوت که در بصیرت با نگاهی تیزبینانه و زیرکانه در نشانه ها، ولی در لبّ با تعقّل و تعمّّق در وقایع به دست می آید؛ امّا عامل خشیت جنبه ی عاطفی دارد و با ایجاد تأثّر قلبی ناشی از تعظیم در قلب فرد، همراه است. نتیجه ی پژوهش آنکه مراکز مشاوره، مبلّغان و نهادهای آموزشی و فرهنگی میتوانند با شناخت عوامل عبرت پذیری و چگونگی تأثیر آن ها بر پذیرش عبرت، گروههای هدف خود را در جهت ایجاد و تقویّت این عوامل در وجودشان یاری رسانند و در نتیجه موجب افزایش میزان عبرت پذیری و کاهش اثرات سوء ناشی از عدم پذیرش عبرت در جامعه شوند.کلید واژه ها: عبرت، عبرت پذیری (إعتبار)، موضع عبرت، موضوع عبرت، عوامل عبرت پذیری