در این تحقیق به بررسی تطبیقی سعادت و شقاوت از دیدگاه اسلام، مسیحیت و یهود پرداخته شده و در پنج بخش سامان یافته است: بخش اول به تبیین سعادت و انسان کامل از دیدگاه فلاسفه ای مانند ارسطو، فارابی، یحیی بن عدن، سعید بن منصور بن کمونه، و نیز علمای اخلاق اسلامی از جمله غزالی، نراقی، و همچنین عرفا نظیر ابن عربی، مولوی و ملاصدرا و نقد دیدگاه های آنان اختصاص دارد. بخش دوم درباره این ریزموضوعات است: واژه شناسی واژه هایی از قبیل سعادت، فلاح، فوز و طوبی و خیر و حسنه و سراء و نیز واژگان وابسته به سعادت و واژه های مقابل آن در کتاب مقدس، و همین طور واژه های نجات، روح، برکت، مجد، ملکوت، غنا، فردوس، فرح، ولادت جدید، شقاوت، بررسی ارتباط سعادت به لذت و تفاوت لذات حسی و باطنی، و بیان مشخصه سعادت از رهگذر بررسی اینکه آیا سعادت و شقاوت مقولاتی مربوط به انسان است؟ آیات سعادت مطلق است یا نسبی و دیدگاه های یهود و مسیحیت درباره سعادت جامعه. در بخش سوم، مؤلفه های سعادت، و نقش اخلاق در ادیان و فضائل عبادی بررسی شده است. در بخش چهارم از عوامل سعادت و نقش توفیق الهی در سعادت انسان بحث شده است. در بخش پنجم به بررسی موضوعاتی مانند مراتب سعادت و شقاوت، ویژگی های انسان کامل، و شقاوت و آثار آن از دیدگاه قرآن پرداخته شده است.