سیمای رستگاران: ایمان و برخی صفات مؤمن در قرآن و روایات
First Statement of Responsibility
مریم چناری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
Date of Publication, Distribution, etc.
1391
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
این نوشته به برخی از « صفات مؤمن» از منظر قرآن و احادیث معصومین علیهم السلام پرداخته است. ایمان از ماده ی « امن» و مصدر باب افعال به معنای تسلیم توأم با اطمینان خاطر است و با صرف اعتقاد قلبی ایمان حاصل نمی شود. بلکه ایمان تصدیقی است که عمل به دنبال داشته باشد. ایمان، تصدیق همراه با تسلیم است و با اسلام که همان اقرار زبانی و ظاهری است، فرق دارد و هر چه مرحله ی تسلیم بالاتر باشد، مرتبه ایمان نیز بالاتر خواهد بود و بر اساس روایات پایین ترین مرتبه ایمان این است که انسان از انجام کار خیر شاد شده و هر گاه مرتکب معصیتی شود بلا فاصله توبه کرده و پشیمان شود و بالاترین مرتبه ی ایمان داشتن یقین به خدا در همه حال است. دو راه اصلی ورود به ایمان، توبه و بازگشت از گناه و اعتقاد به ولایت ائمه علیهم السلام می باشد. در تقویت ایمان،دو عامل اساسی وجود دارد که یکی از مقوله ی معرفت و شناخت است و دیگری به اراده و همت باز می گردد، که هر چه این دو عامل بیشتر تقویت شود، ایمان فرد محکم تر می شود. تضعیف موانع ایمان(دنیا و نفس و شیطان) و تقویت پایه های ایمان(صبر و یقین و عدل و جهاد)، نیز در مرحله ی بعد سبب تقویت ایمان می شود. با مطالعه در آیات و روایات می توان صفات مؤمن را در چهار دسته ی متناسب، با سه جنبه ی ارتباطی انسان با خدا، خویشتن و سایر انسان ها قرار داد. بنابراین مطالعه ی این تحقیق، با آگاهی از موانع و عوامل ایمان و بررسی راه های تضعیف موانع و تقویت ارکان ایمان، کناره گیری از موانع ایمان را به انسان گوشزد می کند. و راه حفظ و تقویت ایمان را برای انسان هموار می گرداند. و آشنایی با پاداش اهل ایمان در دنیا و آخرت، و شناخت صفات فردی و اجتماعی مؤمن در رابطه اش با خدا، خویشتن، دیگران و طبیعت، شوق روی آوردن به مراتب بالاتر ایمان را، در انسان ایجاد می کند.