پژوهشی در ریشه یابی آداب و سنن عصر جاهلیت بر اساس آیات قرآن است. این پژوهش ابتدا به بررسی ریشه ها و زیرساخت های تفکر جاهلی اشاره می کند، سپس رویکردی به اندیشه های خرافی و انحرافی در حوزة فکری و اعتقادی مردم عصر جاهلیت داشته و اعتقاد آن ها به معبودهای محسوس یعنی بت های دست ساخته خویش و اجرام آسمانی و معبودهای غیر محسوس همچون فرشتگان، جن، شیاطین، اندیشه های خردگریز و نسبت های ناروا نسبت به پیامبر اسلام(ص) و قرآن کریم پرداخته است. نویسنده در بخش پایانی به موضوع نظامات اجتماعی جاهلیت اشاره می کند؛ طایفه، قبیله و سنت های حاکم بر آن در نزد عرب جاهلی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و همه خود را موظف به حفظ آن و مطیع رئیس قبیله می دانستند و نیز یادآور می شود که جامعه عصر جاهلی به خاطر حرص و طمعی که دامنگیر آن شده بود، برای بدست آوردن ثروت از هر راهی استفاده می کرد به گونه ای که ربا، قمار، کم فروشی، فحشاء و فروش برده از راه های متداول کسب درآمد آن ها بود.