کتاب «مصادر القرآن الكريم عند المستشرقين» نوشته صدرالدین کومش، به استدلال خاورشناسان پیرامون مصادر قرآن پرداخته شده است. برخی خاورشناسان پیرامون مصادر و منابع وحيانی قرآن ترديد كرده، بر آن هستند که محمد (صلی الله علیه و آله) قرآن را از فرهنگ های گوناگون، ادیان و اشخاص و کتب مختلف گرفته است و ديگر اينكه قرآن محصول تجربيات شخصی پيامبر (صلی الله علیه و آله) و نتيجه افكار او یا القای شیطان به او بوده و منبع وحیانی ندارد.ابتدا در این کتاب به مصادر خارجی یعنی مصادر قرآن در مکه و سپس در مدینه پرداخته شده، در ادامه به اهل کتاب یهودی و نصاری پرداخته و در ادامه به ارتباط میان قرآن و کتاب مقدس پرداخته است. کومش این مبحث را از دو جنبه بررسی کرده: 1- الفرق من جهة الاسلوب، 2- الفرق من جهة المحتوی. در ادامه مصادر داخلی که به شخصیت حضرت رسول (ص) ارتباط دارد، آمده است.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
مصادر قرآن;قرآن شناسی;
Topical Subdivision
کتاب مقدس ;مکه;علوم قرآنی;اسلوب قرآن;شرق شناسان;قرآن و کتاب مقدس;دفاعیه، ردیه و پاسخ به شبهات;مدینه;قرآن پژوهی;منابع قرآن;وحیانی بودن قرآن;محتوا;وحی الهی;