هدف از این رساله، بررسی سیاست خارجی پیامبر(ص) و پاسخ یابی به این سوال است که سیاست خارجی در یک نظام مبتنی بر اندیشه اسلامی چگونه باید باشد و چه عواملی دراین سیاست نقش اصلی را داشته و اهداف آن چه می باشد؟ روش تحقیق دراین رساله، کتابخانه ای بوده و مطالب آن در چهار فصل تنظیم شده است. فصل اول به جفرافیای سیاسی جهان در عصر پیامبزر(ص) می پردازد. درفصل دوم اهداف و زیربناهای نظری سیاست خارجی پیامبر(ص) مورد بررسی قرار می گیرد. ساختار تصمیم گیری پیامبر اکرم(ص) درفصل سوم مطرح می شود و فصل چهارم به استراتژیهای دعوت، جنگ و صلح پیامبر می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که پیامبر(ص) دولتی داشتند که ضمن این که تمام اجزاء متشکله یک دولت را دارابود ویژگی خاص رسالت الهی را نیز دربرداشت. هدف نهایی پیامبر در سیاست خارجی حاکمیت اسلام و بقای آن درسراسر جهان بود. سیاست خارجی پیامبر دارای اصولی ثابت مانند توحید، ولاء، نفی سبیل، عدالت، وفای به عهد و غیره بود. درهمه مراحل، نخستین استراتژی پیامبر(ص)برای نیل به هدف، استراتژی دعوت بود. تقدم این استراتژی بر راهبردهای دیگر جایگاه ویژه ای به آن می بخشد. جنگ به عنوان یک استراتژی موثر توسط پیامبر به کار گرفته می شد که در آن سه عنصر ایمان و توکل، تجهیز و اعدا نیرو و دیپلماسی نقش اساسی داشتند. جنگ و صلح هیچکدام برای پیامبر(ص) هدف نبود بلکه هر یک به عنوان استراتژی برای رسیدن به هدف محسوب می شد و ساختار تصمیم گیری آن حضرت را عناصر وحی، مضورت و رای شخص پیامبر(ص) تشکیل می داد.