این پژوهش با موضوع «بررسی روح در المیزان» در چهار بخش، سامان یافته است: بخش اول از سه فصل تشکیل شده است: فصل اول به موضوعاتی پیرامون طرح پژوهش، ضرورت موضوع که خود شامل عناوینی همچون اهمیت خود شناسی، آثار، رابطه ی آن با خدا شناسی، معاد شناسی، جهان شناسی، موانع خودشناسی، راههای شناسایی بیماری های روحی و نفسانی، محدودیت ها و مشکلات پژوهش، پرداخته است فصل دوم، را معنای روح را در لغت و اصطلاح مورد بررسی قرار داده است. و در فصل سوم به کاربرد روح در قرآن پرداخته شده است. روح در استعمالات قرآنی با توجه به المیزان به معانی روح القدس، عیسی(علیه السلام)، روح ایمانی، از سنخ امر الهی، مایه حیات، روح انسانی و جبرییل(علیه السلام) آمده است. علامه روح را موجودی مستقل، مخلوقی آسمانی و از سنخ امر و ملکوت معرفی می کند که بالاترین مرتبه آن، در انبیا و اولیا و مرتبه های دیگر آن به ترتیب در مؤمنان، انسان های غیر مؤمن و حیوانات و آخرین درجه آن در گیاهان وجود دارد. بخش دوم از دو فصل تشکیل شده است: در فصل اول، وجود روح با شش آیه و شش روایت از نهج البلاغه و چهار دلیل عقلی و فلسفی، ثابت شده و در فصل دوم با بیان انواع رابطه میان دو شیء به نوع رابطه میان روح و بدن از دیدگاه مشاء و اشراق، ملاصدرا و علامه پرداخته شدهاست. در ادامه این فصل به موضوع ترکیب انسان از روح و بدن پرداخته شده و ثابت شده است که روح، حقیقت و واقعیت انسان را تشکیل می دهد. بخش سوم از سه فصل تشکیل شده است: فصل اول حقیقت و ماهیت روح را از نظر دانشمندان بررسی کرده است. فصل دوم به بررسی حقیقت روح در المیزان پرداخته است، از نظر علّامه طباطبایی، روح حقیقت و موجود مستقلی است که حیات، علم و قدرت دارد. فصل سوم به بحث درباره حدوث و قدم روح اختصاص دارد. بخش چهارم ویژگی های روح را در سه فصل بررسی کرده است: در فصل اول ویژگی تجرد از ماده با دلایل نقلی، عقلی و تجربی ثابت شده است. در فصل دوم، ویژگی کمال پذیری روح و عوامل تکامل آن بحث شده است و در فصل سوم ویژگی دیگر روح به نام جاودانگی و قابلیت بقا داشتن پس از مرگ، ثابت شده است.