تحلیلی بر معانی و مصادیق فتنه در قرآن و نهج البلاغه
First Statement of Responsibility
مرضیه روستا
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
Date of Publication, Distribution, etc.
1387
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
واژه فتنه چنان که اهل فن در کتب خویش ذکر کرده اند دارای وجوه و معنایی متعددی است. معانی چون: آزمایش، عبرت، عذاب، شکنجه، شرک، فریفتن و... که آن را تحت دو عنوان آزمایش و آشوب خلاصه نموده ایم. آزمایش به معنای آشکار ساختن حقیقت چیزی و خالص نمودن گوهری از آمیزه های پنهان آن است. خداوند بشر را به منظور تربیت و تکامل او در طول زندگی به وسیله ابزار گوناگون از جمله: سختی ها و نعمت ها، تکلیف ها و نافرمانی ها می آزماید. اما بعد دیگر فتنه معنای آشوب است. آشوبها را می توان به دو دسته فردی و اجتماعی تقسیم نمود فتنه ها هنگامی که در جامعه به وجود می آیند. آثار ناپسندی از خود به جای می گذارند. چنان که ریختن خون ها، شک در اعتقادات و ... امری عادی تلقی می شود. البته فتنه آثار مثبتی نیز دارد از جمله: شناخت جامعه آشوب زده، بروز محتویات درونی انسان ها و به فعلیت رسیدن تشخیص حق و باطل. که البته این آثار در مقابل آثار منفی بسیار ناچیز است چرا که عبرت گیری مردم معمولی در برابر این گونه مسایل بسیار اندک است بنابراین بر تمامی عالمان و مسئولان جامعه است که با عوامل به وجود آورنده آن از جمله: پیروی از هوای نفس، ایجاد بدعت در احکام و زمینه های مناسب فتنه به هر طریق مبارزه کنند.