عنوان

نظریه تنزیل- تأویل در اندیشه صدرالمتألهین؛ مقدمه ای بر فلسفه دینی

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Title Proper

نظریه تنزیل- تأویل در اندیشه صدرالمتألهین؛ مقدمه ای بر فلسفه دینی

First Statement of Responsibility

زهیر انصاریان, رضا اکبریان, لطف الله نبوی

Place of Publication, Distribution, etc.

تهران

Date of Publication, Distribution, etc.

بهار و تابستان/1394

Name of Publisher, Distributor, etc.

دانشگاه پیام نور

Text of Note

دیدگاه صدرالمتألهین درباره پیوند دین و فلسفه در دو مقام پدیداری و فهم قابل رهگیری است. نسبت دین و فلسفه در مقام تنزیل و پدیداری از حیثیات مختلفی نظیر حیث منشأ، فاعل شناسا، روش، مسائل، زبان و زمان بررسی می شود. در این نظریه، دین و فلسفه در اصل روش و مسائل متحدند، اما از جهت مرتبه نسبت به یکدیگر تفاضل دارند. نتیجه این تفاضل در نسبت زبانی و زمانی دین و فلسفه نمایان می شود؛ به طوری که، زبان دین علاوه بر اشتمال زبان حکمی از زبانی تنزیلی بهره می برد که رقیقه ای از زبان حکمت محسوب می شود؛ همچنین، با عنایت به تفاضل معرفتی دین نسبت به فلسفه، فیلسوفان برای نیل به حقیقت باید از آموزه های انبیا اقتباس کنند و بنابراین، فلسفه زمانی از دین متأخر است. مناسبات دین و فلسفه در مقام فهم نیز عبارت است از روش هایی زبانی و باطنی برای نیل به معنای معتبری که الفاظ متون دینی از آن ها حکایت می کنند. بهره گیری از این روش ها فلسفه را در جایگاهی قرار می دهد که با اقتباسی روش مند از آموزه های دینی، در عین حفظ گوهر تفلسف، می توان آن را به دینی بودن متصف کرد.

Entry Element

تأویل ;ملاصدرا;فلسفه دینی;فلسفه (عام);دین;تنزیل ( قرآن );

Topical Subdivision

رابطه فیلسوف و نبی;زبان تمثیل;روش وحیانی;نسبت روشی دین و فلسفه;نسبت زبانی دین و فلسفه;روش تعلّمی; زبان برهان;زبان رمز;فهم زبانی;فهم باطنی;

Uniform Resource Identifier

مقاله;