این پایان نامه به بررسی و نقد یکی از نظریه های مهم و مشهور در حوزه فلسفه اخلاق و اخلاق هنجاری، با عنوان سودگروی اخلاقی Moral utilitarianism اختصاص یافته است.سودگروی بر اصل پایه ای و محوری سود، متکی و مبتنی است، بر مبنای اصل سود: تنها عمل وقاعده ای درست و الزامی است که بالاترین میزان سود و سعادت را برای بیشترین افراد جامعه ذی ربط در پی داشته باشد. سودگروی یکی از نظریه های غایت انگار و پیامدگرا در زمینه اخلاق هنجاری است که از این نظر رقیب نظریه های وظیفه گرا و اخلاق فضیلت مدار، به شمار می آید. سودگروی، ابتدا در اوائل قرن هجدهم مطرح گرد د، و جرمی بتنام، جان استوارت میل و هنری سیجویک از مهمترین طرفداران این نظریه و نگاه فلسفی بودند که به سودگرایان سنتی ملقب ومشهوراند. سودگروی در قرون نوزدهم و بیستم هم مورد توجه بوده و در فلسفه اخلاق قرن حاضر هم تاثیر و طرافداران بسیاری داشته و دارد. سودگری اخلاقی تقریرهای متنو ع و شاخه هاو شقوق مختلفی، نظیر، سودگروی لذت گرا، سودگروی آرمانی و سودگروی ترجیحی دارد و بنابه یک تقسیم مشهور به دو قسم سودگروی عمل نگر و قاعده نگر، تقسیم می شود. غالب سودگرایان سنتی؛ سکولار و ضد دین بودند و به دموکراسی و گسترش آزادی های فردی باورداشتند، تاکید بر بی طرفی اخلاقی یکی از شاخصه های اصلی نظریه سودگروی است. اگرچه این نظریه مشهور و منتفذ، طرفداران بسیار داشته است، اما ساختار سودگروی همواره در معرض نقدو اشکالات و ایرادات بسیار بوده و هست؛ فضیلت گرایان و طرفداران اخلاق وظیفه محور، ازمهمترین مخالفان و منتقدان دیدگاه سودگرایانه بشمار می آیند. رویکرد سکولار سودگرایان،ناکامی و ناکارآمدی در مقام عمل و اجراء و تنافی و تعارض آموزه های سودگروی با شهودات وارتکاذات درونی آدمی، و نادیده انگاشتن عدالت توزیعی از نکات ضعف عمده و اساسی سودگروی به شمار می روند.