معیار تمایز میان مادی و مجرد، بر اساس نظام های گوناگون فلسفی، متفاوت است. اصلی ترین معیار هایی که برای تمایز میان مادی و مجرد گفته اند، عبارت از ماده اولی و ثانی، قابلیت اشاره حسی، قوه و استعداد و ادراک است. در این مقاله به بررسی میزان کارآمدی این معیارها، در تمایز مادی از مجرد می پردازیم. بر اساس اصالت وجود، تمایز میان مادی و مجرد؛ تمایزی وجودی است نه ماهوی. بنابراین ملاک های ماهوی، شاخص دقیقی نیستند و بر اساس تشکیک وجود رابطه میان مادی محض، مجرد محض طیف گونه و مشکک ترسیم می گردد.در این مقاله، اثبات خواهیم کرد که معیار تمایز مادی و مجرد به نحوه وجود آنهاست، نه استعداد، حرکت، زمان، امتداد و مانند اینها.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
تشکیک;ملاک تمایز;ماده اولی و ثانیه;قوه و استعداد;قابلیت اشاره حسی;مجرد;مادّی;