داوری در داوری ملاصدرا میان عرفا و حکما در مسئله ذات حق
First Statement of Responsibility
حسین غفاری، غلامعلی مقدم
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
تهران
Date of Publication, Distribution, etc.
بهار و تابستان /1394
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه تهران
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
تبیین هستی شناسانه مرتبه حق از مسائل بنیادین مکاتب فکری دینی ازجمله عرفا و فلاسفه است. با پیدایش عرفان نظری عرفا در مقام تحویل شهود به معرفت حصولی برآمده و با پذیرش و تبیین اعتبارات وجود، ذات حق را، مرتبه لابشرط مقسمی معرفی کردهاند. حکما حقتعالی را وجود بشرط لا میدانند، و این مسئله از نقاط مورد اختلاف حکما و عرفا به شمار میآید. در این میان ملاصدرا و عدهای بهتبع او سعی کردهاند با تفسیر وجود لابشرط مقسمی به حقیقت وجود، تأویل لابشرط مقسمی مفهومی به کلی سعی و تحویل تشکیک خاصی به وحدت شخصی، میان اعتقاد حکما و عرفا جمع نموده و تعارض میان دیدگاه عرفا و حکما را رفع کنند. در این مقاله با روش تطبیقی تحلیلی نشان دادهایم که اولاً: حکما نهتنها با عرفا همعقیده نیستند، بلکه اساساً اعتبار لابشرط مقسمی را مفهومی اعتباری میدانند و آن را به عنوان مرتبهای واقعی در هستی قبول ندارند و ثانیاً: بر اساس مبانی حکمی دیدگاه عرفا ناشی از خلط حیطه معرفتشناسی با وجود شناسی است.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
وجود مطلق;لابشرط مقسمی;مرتبه ذات حق;ملاصدرا;وجود بشرط لا;حکما;عرفان اسلامی;فلسفه (عام);توحید;خداشناسی;عرفا;
Topical Subdivision
کلی طبیعی;ذهن و عین;حقیقت واجب;قید ذات;لا بشرط قسمی;اعتبارات ماهیت;اصالت وجود;وحدت تشکیکی و شخصی وجود;واجب الوجود;ذات احد;واقعیت خارجی;شناخت خدا;ماهیت;وجود;معرفت شناسی;