در تبیین پیدایش جهان ممکن بعضی از متکلمان، افزون بر پیشینه عدم زمانی، برای موجودات اصل علیت را نیز انکار کرده و ارتباط واجب و ممکن و یا خالق و مخلوق را به نحو فاعل ایجادی تفسیر کردهاند. در برابر، بسیاری از فیلسوفان معتقد به پیشینه وجودی برای موجوداتاند و بر اصل علیت و ارتباط ایجاد ایجابی تأکید دارند و برخی از آنان در تقریر و تبیین ارتباط ایجاد ایجابی، سنخیت را امری ضروری دانستهاند. از این رو در تفسیر ارتباط جهان ممکن با خالق و آفریدگار، به طور عام سه دیدگاه بینونت، عینیت و سنخیت ارائه شده است. این نوشتار، نظریه ضرورت سنخیت در اصل علیت در فلسفه اسلامی را بررسی میکند؛ بدینترتیب که پس از تحلیل و تبیین مسئله، نقدهای وارد شده به آن را بررسی کرده و سرانجام سنخیت را بر مبنای وجودشناسی فلسفی، به عنوان امری بدیهی طرح میکند.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
علیت;فلسفه (عام);بینونت;عینیت;مکتب تفکیک;سنخیت علت و معلول;
Topical Subdivision
اختلاف تشکیکی;تشبیه;مکتب تفکیک;وجود رابط;عدمی بودن شر;وحدت حقیقی خداوند;میرزا مهدی اصفهانی;مسئله شر;علل ایجادی;علل ماهوی;اصالت وجود;شر;اتحاد ماهوی علت و معلول;سنخیت وجودی;ترجیح بلا مرجح;اشتراک معنوی وجود;وجوب وجود;