یکی از عوامل غیرقابل انکار در سرنوشت انسان، قانون وراثت است. خصوصیّات روحی و اخلاقی همچون ویژگیهای جسمانی از طریق عوامل وراثتی (ژنها) از والدین به فرزندان منتقل میشود. برخی قایل به نقش انحصاری وراثت در تعیین سرنوشت انسانمیباشند، ولی از منظر برخی دیگر، قانون وراثت تنها به منزلة یک بستر است و به نحو اقتضا در اعمال فرد اثر دارد نه به نحو علّیّت تامّه. از این رو، تحت تأثیر عوامل محیطی به خصوص شیوههای تربیتی قابل تقویت یا تضعیف است، مضاف بر آنکه ارادة انسان نیز تأثیر بسزایی در سعید یا شقی شدن او دارد. در این تحقیق تلاش شده تا جایگاه وراثت در سرنوشت انسان از دیدگاه دانش ژنتیک، قرآن و روایات بررسی شود و این نتیجه حاصل شده که عامل وراثت حاکم بر سرنوشت انسان نیست و نقش انحصاری در تعیین آن ندارد و در نتیجه، افراد با هر نوع وراثتی قابل تربیت و مکلّف است و یکی از اهداف بعثت انبیاء نیز تقویت سرمایههای موروثی پسندیده و اصلاح زمینههای موروثی ناپسند میباشد.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
جبر و اختیار;قرآن;حدیث;سرنوشت;وراثت;دانش ژنتیک;اخلاق اسلامی;
Topical Subdivision
شهید مطهری;وراثث صفات;رابطه ژنتیک و اختیار;شاکله انسان;جبرگرایی ژنتیکی;سرنوشت قطعی;سرنوشت مشروط;غلبه بر ژنتیک;رابطه تربیت و وراثت;زندگی و مرگ معنوی;سعادت ذاتی;شقاوت ذاتی;زنازادگی و شقاوت;تزکیه قوم;هدف بعثت پیامبر (ص);جبر و تفویض;اختیار انسان;تربیت;هویت شخ