۶۲گ؛ ۳۲س؛ ۶/۱۵* ۵/۲۱سم؛ صفحات مجدول، برگشمار داخل جداول گوشه بالای صفحات سمت چپ در انتهای سطر، کشه در برخی نقاط کتاب دید می شود
GENERAL NOTES
Text of Note
آغاز: بسمله، الحمد لله الذی من علینا بمعرفة الانبیاء والائمة المعصومین بالدلایل والبراهین ونجانا برحمتک مضلات الاهواء الفاسدة والمذاهب الباطلة بالصدق والیقین والصلوة علی سید الانبیاء والمرسلین محمد ص وعترته واتباعه الی یوم الدین اما بعد چنین گوید فقیر حقیر بی بضاعت و غریب مهجور بی استطاعت ابراهیم استرٲبادی که چون این ذره بیمقدار در تاریخ سنه ثمان و خمسین و تسعة مائة شرایط طواف بیت الله الحرام و مراسم ...
Text of Note
انجام:ولایة اهل البیت الذینهم شموس الهدایة وبدور الدجی وعلی البرائة من اعدائهم اللئام الملعونین فی الاولی والاخری مامول از الطاف عمیمه و اعطاف جسیمه شیعیان با صدق و یقین و محبان و موالیان خاندان طیبین و طاهرین آنکه این مخلص کمترین را که مترجم این رساله شیفه نامیه است بفاتحه یاد نمایند که مقصوم ازین کلمات نه اظهار فضیلت و شهرت و اعتبار است بلکه غرض استدعای فاتحه و دعا و استغفار است
Text of Note
انجامه:تمت الرسالة الشریفه در دارالخلافه طهران بسعی و اهتمام اقا رستمعلی طهرانی الاصل والمسکن یوم سه شنبه هفتم شهر جمادی الاولی فی سنه 1259
Text of Note
یکی از نمونههای کهن داستاننویسی متون مذهبی که طی آن مبحث امامت در قالب گفتگوی کنیزی با نام حسنیه با ابراهیم بن سیار معروف به نظام نگارش یافته است. مٶلف اصلی کتاب ناشناخته است و البته صاحب روضات تٲلیف این کتاب را به شیخ ابوالفتوح رازی دور ندانسته است. در برخی از نسخههای خطی نیز صریحا کتاب به وی نسبت داده شده است. از قرار معلوم چنانکه در مقدمه این ترجمه می خوانیم اصل عربی کتاب تا سال 958ق. در دست بوده و ابراهیم گرگین استرٲبادی نسخه ای از آنرا در دمشق یافته و به فارسی بر میگرداند و به نام شاه طهماسب صفوی معنون می دارد. کتاب داستان کنیزی به نام حسنیه را روایت می کند که از آن بازرگانی شیعه و از یاران و ملازمان جعفر بن محمد صادق ؟ع؟ است که او را در پنج سالگی خریده و به مکتب برده بود و او ده سال به خانم امام جعفر صادق ؟ع؟ رفت و آمد داشته و نزدیک بیست سال دانش ها آموخت و بسیار هم زیبا بود. خواجه بسیار تنگدست شد و به کنیز شکایت از تهی دستی خود کرد و به گفته همو او را نزد یحیی بن خالد برمکی و هارون الرشید برد و بهای او را صدهزار دینار زر خلیفتی گفت و در پاسخ هرون هم گفته بود که او با همه دانشمندان می تواند مناظره کند و آنها را ملزم سازد. باری او در نزد هرون الرشید با دانشمندانی مانند قاضی ابویوسف یعقوب بن ابراهیم شاگرد ابی حنیفه و شافعی و ابراهیم بن خالد عونی گویا ابراهیم بن خالد کلبی بغدادی که در پایان رساله ابارهیم نظام می شود و دو دانشمند دیگر گفتگو نموده و بر آنها چیره گردیده است و در پایان گفتگو حق بودن مذهب شیعی بر همه آشکار می شود. در این رساله بسیاری از استدلال هایی که در کتب جدال و کلام شیعی آمده است دیده می شود.. قدیمیترین نسخه خطی که تا کنون از این کتاب یافت شده نسخه کتابخانه شاهچراغ شیراز به شماره 263 می باشد که گویا به تاریخ 958ق. کتابت شده است. این کتاب برای اولین بار به سال 1239ق. در تهران و در چاپخانه میرزا محمد بن ملک الکتاب تبریزی به اهتمام و عنایت معتمد الدوله چاپ و انتشار می یابد
Text of Note
>اهدا: حسین طباطبائی بروجردی<
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
ابوالفتوح رازی
NOTES PERTAINING TO EDITION AND BIBLIOGRAPHIC HISTORY