معیارهای مصلحت گرایی در رفتارهای حکومتی بر اساس آموزههای امام (ع)
General Material Designation
[سمینار]
First Statement of Responsibility
/ سیده خدیجه توسلی شلمانی
Subsequent Statement of Responsibility
؛ استاد ارزیاب: فضل الله خالقیان
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشگاه قرآن و حدیث(پردیس تهران)
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۲
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۴۴ص
GENERAL NOTES
Text of Note
کلیدواژه: امام علی(ع)، معیار، مصلحت، منفعت، حکومت
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابنامه: ۴۱ - ۴۳؛ همچنین به صورت زیرنویس
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
علوم حدیث(گرایش نهج البلاغه)
Date of degree
۱۷/۷/۱۳۹۲
Text preceding or following the note
۵/۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مصلحت از دیدگاه اشخاص، نسبت به یک موضوع متفاوت است، هر کسی طبق عقل خود مصلحت امر را در نظر می گیرد دین مبین اسلام دینی کامل وفراگیر است و در صورتی که قصد زندگی دین مدارانه داریم باید علاوه بر عقل فردی و جمعی خود، از آموزههای دینی نیز استفاده کنیم. بعضی از احکام ثابت و تغییر ناپذیر وبعضی برحسب شرایط زمانی و مکانی متغیّرند. انسانها به خاطرزندگی اجتماعی شان باید از قانون پیروی کنند وگرنه هرج و مرج پدید می آید . حکومت و در رأس آن حاکم ، بر اساس مقرّرات ، مصالح و مفاسد را محاسبه کرده وآنچه که به خير و صلاح مملکت است را تحت عنوان حکم حکومتی صادر می کند ؛ ارزش حکم حكومتی به مصلحت آن است که محقّق میشود و با تغییر مصلحت؛ حکم نیز متغیّر است؛ با نگاه و بررسی رفتارهای حکومتی حضرت علی (علیه السلام) برای مصالح حکومت می توان به معیارهایی دست یافت که با آن، بتوان مصلحت را تشخیص داد.معیارها شامل: هماهنگی با ساختار وتعالیم اسلام،استفاده از نظر متخصّصان، توجّه به اختلاف آداب اجتماعی و موقعيّت جغرافيايی، دوراندیشی، عمومیّت و پایداری و مصلحت در زمینه¬ی مسائل غیر عبادی است وهنگام تعارض مصالح باید اولویت بندی نمود و هر کسی می تواند با الگو قرار دادن معیارها زندگی هدفمندی داشته وگمراه نشود و بیشترین بهره دنیوی و اخروی را برده و سعادتمند و رستگار شود.