در مقاله حاضر، بحران، انواع و نحوه شکل گيري آن از سوي ارباب رسانه که موجب شکل گيري نوعي استبداد اطلاعاتي، از طريق گزينش اطلاعات و اخبار و انحصار آن شده است، مورد بررسي قرار گرفته و فرايند بحران زايي و برهم زدن صلح و امنيت بين المللي به بحث گذاشته شده است. جنگ هاي نوين رسانه اي با استفاده از ترکيب رسانه ها و ادوات جنگي پيشرفته، ابتدا با عمليات جنگ رواني آغاز مي شوند و در حين جنگ نظامي و پس از آن به شکل گسترده و زيرکانه ادامه پيدا مي کنند. ظهور رسانه هاي پيشرفته با بهره گيري از دانش نحوه تاثيرگذاري، سبب افزايش نقش رسانه در ايجاد، کاهش يا گسترش بحران ها شده است، به گونه اي که اين تاثيرگذاري، ماهيتي بسيار متفاوت از گذشته پيدا کرده است. از اين رو بسياري بر اين باورند که رسانه ها در بيشتر موارد، به جاي کاهش بحران ها و حفظ صلح و امنيت جهاني در خدمت بحران و جنگ هستند. اين موضوع، نياز به تعيين مرزهايي جديد براي نقش رسانه در بحران سازي يا بحران زدايي و حفظ صلح و امنيت بين المللي را روز به روز بيشتر نشان مي دهد.