تلاش هاي سازمانها و نهادهاي بين المللي براي جهاني شدن حقوق در دو مرحله «شناسايي» قواعدي که قابليت پذيرش جهاني داشته باشند و سپس گسترش يا «تکثير» و توزيع اين قواعد قابل بررسي بوده و با مثال هاي مناسب مي توان تصويري از اين فرايند ترسيم. در اين راستا سازمان هاي بين المللي اعم از دولتي و غيردولتي نقشي مهم در شناسايي قواعد و هنجارهاي جهاني دارند که محصول عملکرد آنان در معاهدات و ساير اسناد الزام آور و غيرالزام آور بين المللي مشاهده مي شود. تصويب معاهدات و انطباق قوانين داخلي با آنها از سوي کشورها، مهم ترين و شفاف ترين شکل از تکثير قواعد مزبور در سطح جهان است. در مورد ساير اسناد و موازين بين المللي نيز هنجارهايي وجود دارند که جامعه جهاني آنها را پذيرفته و تکثير کرده است.