جهاني شدن به مفهوم فرايند جامعه باز يا دهکده جهاني اطلاق مي شود که در آن همگان از حقوق برابر نظير آزادي بيان، رشد فکري، آرمان يکپارچگي، انجمن هاي علمي، فرهنگي و صنعتي با ارشاد مديران شايسته و رهبران کارآمد آموزشي بر خوردار باشند، به فعاليت هاي اقتصادي و مبادلات تجاري بپردازند، گفت وگوهاي گروهي و جمعي ميان آنان بر پايه هاي منطق، تناسب اجتماعي گفتار و آموزه هاي بهداشت رواني استوار باشد، در روابط متقابل از همکاري مثبت و تعامل اثربخش بهره بگيرند، از آموختن مادام العمر و رشد همه جانبه خويش - در جهاني که فناوري اطلاعات و ارتباطات به سرعت در حال پيشرفت و دگرگوني است - لذت ببرند، فراتر از خودخواهي بينديشند و به ديگر خواهي تمسک جويند. افراد در اين دهکده جهاني به آرمان هاي انسان دوستانه و خيرخواهانه جامعه بشري پاي بندند، به پيروي از پيامبران الهي، مصلحان نوع دوست و شايستگان ارشادگر، زندگي اجتماعي را در حيات همنوعان و آسايش و سعادت خود را در خوشبختي و رفاه ديگران جستجو کنند. ايجاد چنين شرايطي در عصر جهاني شدن وظيفه اصلي و اساسي آموزش و پرورش است.