مقاله ی حاضر رابطه ی بین جهانی شدن و میزان دنیاگرایی در بین زنان را در شهرهای تهران، شیراز و استهبان مورد مطالعه قرار داده است. چارچوب نظری پژوهش برگرفته از آرای رابرتسون و گیدنز درباره فرایند جهانی شدن و هویت می باشد. برای آزمون فرضیه ها 1100 نفر بین سنین 51 تا 71 سال به شیوه نمونه گیری تصادفی در این سه شهر انتخاب شده اند. روش تحقیق این مطالعه، پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه است. نتایج به دست آمده در سطح تحلیل رگرسیونی نشان داده اند كه متغیر هویت اجتماعی مدرن، نوگرایی و نگرش نقش جنسیتی تساوی گرایانه بر روی هم نزدیك به 99 درصد از كل رفتار دنیاگرایانه ی زنان را در سه شهر مورد مطالعه، تبیین می كنند. این پژوهش نشان می دهد كه تقویت ارزشهای دینی و بالا بردن آگاهی زنان از تغییرات و فرایند جهانی شدن نیازمند برنامه ریزی و پژوهش برای تبدیل تهدیدهای جهانی شدن به فرصت و ظرفیت برای زنان جامعه می باشد.