#تاثیر سطوح مختلف کرلین جیره غذایی بر عملکرد جوجههای گوشتی
First Statement of Responsibility
#محمدسعید رستگار مقدم محمد آبادی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۷۶
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
#۱۲۰ ص.
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
#کتابنامه: ۱۰۱ - ۱۱۱
Text of Note
#نظر به اینکه خوراک هنوز هزینه عمده تولید انواع محصولات طیور را به خود اختصاص می دهد و نکاتی همچون جاذب الرطوبه بودن شدید ویتامین کولین که سبب ایجاد مشکلاتی در حمل و نقل، نگهداری و ترکیب با سایر ویتامینها و مواد خوراکی می گردد، دارا بودن مقادیر قابل توجهی از آن در مواد خوراکی نظیر کنجاله سویا و پودرماهی، توانائی بدن در نستز مقدار زیادی از آن و ارزبری زیاد بدلیل استفاده گسترده در مکمل های ویتامینی و معدنی و حتی بصورت جداگانه در کشور ضرورت انجام این تحقیق را باعث گردید. با توجه به انگیزه های فوق، در این پژوهش اهدافی از قبیل لزوم و عدم لزوم کاربرد کولین سنتتیک در جیره و تعیین سطح مناسب آن در تغذیه جوحجه های گوشتی مدنظر بود. عملکرد جوجه های گوشتی از نظر افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در دوره های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره پرورش برای تیمارهای مختلف محاسبه و گزارش گردید و در پایان دوره پرورش نیز میزان مرگ و میر، وزن کبد و درصد چربی کبد مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق با استفاده از طرح آماری کاملا تصادفی بر روی ۰۹۳ قطعه جوجه نر گورشتی از نژاد راس با پنج و سه تکرار )برای هر تیمار( در شرایط یکسان بمدت هشت هفته اجرا گردید. عملکرد تیمارها، پس از تنظیم جیره های غذایی براساس جداول احتیاجات غذایی طیور )NRC( و کاربرد سطوح مختلف ویتامین کولین سنتتیک، به ترتیب افزودن ۵۰۲، ۰۱۴، ۵۱۶ و ۰۲۸ میلی گرم به هر کیلوگرم خوراک )یا به عبارتی بترتیب افزودن نصف، یک برابر، ۵/۱ برابر و دو برابر مقدار توصیه توسط شرکت تهیه، تولید و توزیع علوفه به مکمل ویتامینه( با یکدیگر و گروه شاهد )بدونهافزودن ویتامین کولین سنتتیک( مورد مقایسه قرار گرفتند. با مقایسه میانگین مصرف خوراک در کل دوره پرورش بین تیمارها بروش آزمون دانکن بیشترین مصرف خوراک مربوط به تیمار دو )افزودن ۵۰۲ میلی گرم کولین به هر کیلوگرم خوراک( و کمترین میزان مصرف خوراک مربوط به تیمار شاهد )بدون افزودن کولین سنتتیک( بود و سایر تیمارهای ۴T، ۳ Tو ۵) Tبترتیب افزودن ۵۱۶، ۰۱۴ و ۰۲۸ میلی گرم کولین به هر کیلوگرم خوراک( بین این دو قرار داشتند. همچنین مقایسه میانگین افزایش وزن تیمارها بروش آزمون دانکن در سطح ۵ درصد بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود داشتع. بیشترین و کمترین افزایش وزن به ترتیب مربوط به تیمار دو )افزودن ۵۰۲ میلی گرم کولین به هر کیلوگرم خوراک( و تیمار شاهد بود از طرف دیگر بین دو صفات فوق تطابق کاملی برقرار بود بطوریکه تیمار دو با بیشترین مصرف خوراک، بیشترین افزایش وزن را بدنبال داشت و سایر تیمارها هم به همین شکل تطابق داشتند. از نظر ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش بین تیمارها هم از طریق آزمون تجزیه واریانس و هم بروش مقایسه میانگینها از طریق آزمون دانکن اختلاف معنی داری در سطح ۵ درصد دیده نشد. درصد وزن چربی کبد به وزن زنده محاسبه و مقایسه میانگینهای این صفت نشان داد که کمترین درصد چربی کبد مربوط به تیمار شاهد و تیمار دو بود. وزن کبد به وزن بدن محاسبه و با مقایسه میانگینهای این صفت، تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نگردید. از نظر میزان مرگ و میر در طی دوره آزمایش بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری دیده نشد. با توجه به تمام نتایج حاصل از این تحقیق و مقالات علمی موجود تنها افزودن ۵۰۲ میلی گرم ویتامین کولین سنتتیک به هر کیلوگرم خوراک جوجه های گوشتی مناسب و سطوح بالاتر مکمل کولین سبب بهبود بیشتر عملکرد جوجهها نمی گردد. پس در کل، کارخانجات بپرمیکس سازی می توانند میزان افزودن ویتامین کولین به مکملهای ویتامینی خود را به نصف مقدار کنونی تقلیل دهنده که این امر ضمن افزایبش وزن جوجه های گوشتی باعث صرفه جویی ارزی نیز می گردد.