#نقد شیوههای تاریخنویسی هنر اسلامی )با هدف ارایهی شیوهی نوین(
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
#ث، ۲۸۴ ص.
Specific Material Designation and Extent of Item
1
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
#این پژوهش که از نوع تحقیقات کیفی به شمار میرود، به منظور" مطالعه و نقد روشهای تاریخنویسی هنر اسلامی، با هدف ارایه شیوهای نوین "به انجام رسیده است .هدف اصلی این تحقیق، تحلیل انتقادی شیوهها و روشهای رایج در مطالعات هنر اسلامی است .در مطالعات نظری هنر اسلامی و در حوزهی تاریخنویسی، عموما مورخین و نویسندگان بر اساس سه الگو هنر اسلامی را از نظر درزمانی مورد مطالعه قرار دادهاند و در کنار اینها، در مطالعات فلسفی-نظری نیز دو گفتمان اصلی سنتگرا و تاریخیگرا مورد توجه است .در این رساله با استفاده از روشهای تحقیق تحلیل گفتمان، نشانهشناسی و نظریهی گفتمان پسااستعماری، فرایند نقد و مطالعهی انتقادی این رویکردها به انجام رسیده است و یافتههای تحقیق، بر مبنای شیوههای مبتنی بر تجزیه و تحلیل کیفی مورد بررسی قرار گرفتهاند .دادهها و اطلاعات لازم برای این پژوهش به شیوهی کتابخانهای و مطالعات نظری گردآوری شدهاند .بر اساس تحلیل یافتهها و نمونههای انتخابی و رویکردهای غالب در مطالعات هنر اسلامی در این پژوهش، نتایج تحقیق حاکی از آن است که در تحقیقات صورت گرفته در باب هنر اسلامی، رویکرد عینتگرا، توصیفی، گفتمان زیباییشناختی، فقدان روششناسی و عدم توجه به فرهنگ در شکلگیری هنر اسلامی در مواجه با آثار هنری ویژگیهای اصلی مطالعات گذشته است .در نتیجه، در این رساله، پس از نقد روشهای رایج، نظریهی گفتمان هنر پسااسلامی در سپهر نشانهای فرهنگ، به منظور تحلیل دقیقتر و اثبات اهمیت نقش فرهنگ در شکلگیری هنر اسلامی و نیز به منظور ارایهی راهکار نوین در مطالعات هنر اسلامی ارایه شده، و روش نوین پیشنهادی در این رساله نیز بر اساس رویکرد و روش تحلیل گفتمان تدوین شده است .نظریه هنر پسااسلامی برای تاکید بر تداوم هنر اسلامی در شرایط معاصر و نیز چشماندازهای آینده در این خصوص مطرح شده است .