#بررسی نگرش به فرزندآوری و رابطهی آن با دینداری ، فردگرایی و جمعگرایی دربین دانشجویان دختر تحصیلات تکمیلی دانشگاه شاهد و تربیت مدرس و حوزهی علمیه الزهرا شهرری
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
#X، ۱۶۵ ص.: جدول، نمودار
Specific Material Designation and Extent of Item
1
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
#فرزندآوری یکی از مهمترین مألفه های علم جمعیت و از جمله موضوعاتی است که در حوزه مسائل اجتماعی، توجه زیادی را به خویش معطوف داشته است .هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نگرش به فرزندآوری و رابطه آن با فردگرایی و جمع گرایی و دینداری در بین دانشجویان مأنث تحصیلات تکمیلی و حوزوی و مقایسه بین این دو گروه در این تحقیق ضمن ارائه دادن تعاریف جامعه شناختی و روان شناختی از فرزندآوری آن را با توجه به دیدگاه نظریه پردازان به چهار بعد زیستی، فرهنگی، اجتماعی و شخصیتی تقسیم نموده ایم .از طرف دیگر به تعریف مفهوم فردگرایی و جمع گرایی از دیدگاه نظریه پردازان گوناگون به خصوص تریاندیس پرداخته ایم .تریاندیس فردگرایی و جمع گرایی را به دو بعد افقی و عمودی تقسیم می کند . در مرحله ی بعد به دینداری و چهار بعد عاطفی ، پیامدی ، مناسکی و اعتقادی توجه کرده ایم . روش انجام پژوهش ، پیمایشی ، جامعه ی آماری کلیه ی دانشجویان مونث تحصیلات تکمیلی و حوزوی که در سال تحصیلی 91 92درحال تحصیل بوده اند . از این جامعه به طور تصادفی 230 نفر انتخاب شده اند . یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین دینداری و نگرش د انشجویان به فرزندآوری سنتی رابطه معنی داری وجود دارد که هرچه میزان دینداری بیشتر شود نگرش به فرزندآوری سنتی بیشتر می شود و برعکس .بین دینداری و نگرش به فرزندآوری مدرن رابطه معناداری وجود ندارد .بین دینداری و نگرش د انشجویان به فردگرایی رابطه معناداری وجود ندارد و بین میزان دینداری و نگرش دانشجویان به جمع گرایی رابطه معناداری وجود دارد یعنی هرچه میزان دیند اری افراد بیشتر شود میزان گرایش به جمع گرایی بیشتر می شود و برعکس .