سابقه و هدف: مهمترين عمل بزاق نقش دفاعي آن مي باشد كه عمدتا توسط ايمونوگلبولين ها صورت مي پذيرد. همچنين عفونت هاي پريودنتال جزو مهمترين و شايعترين عفونت هاي باكتريال دهان مي باشد كه بزاق در دفاع بر عليه اين عفونت نقش مهمي را بازي مي كند. با توجه به تاثيراتي كه بيماري هاي سيستميك بر روي عمل دفاعي بزاق مي گذارند. در اين مطالعه رابطه بين التهاب لثه و ايمونوگلبولين هاي بزاق در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور بررسي شده است. مواد و روش ها: اين بررسي بر روي 55 كودك 12-5 ساله مبتلا به تالاسمي ماژور مراجعه كننده به مركز تالاسمي اميركلا صورت گرفته كه 30 نفر آنها مبتلا به ژنژيويت (گروه مورد) و 25 نفر آنها بدون ژنژيويت (گروه شاهد) بودند. پس از تهيه پرسشنامه و انجام معاينات مربوط به لثه نمونه هاي بزاق جمع آوري شده، به آزمايشگاه ارسال و به روش ELISA بررسي شدند. يافته ها: در بررسي بعمل آمده اختلاف سطح (IgA و IgM و IgG) در دو گروه معني دار نبود. همچنين رابطه مشخصي بين شدت ژنژيويت و ميزان ايمونوگلبولين هاي بزاق وجود نداشت. نتيجه گيري: در حالت طبيعي فعاليت سلول هاي B تحت تاثير سلول هاي T مي باشد. در افراد مبتلا به تالاسمي چون تعداد سلول هاي T كاهش مي يابد، فعاليت سلول هاي B نيز دچار نقص شده و به عوامل عفوني به خوبي پاسخ نمي دهد. در اين بررسي نيز مشخص شد كه ايمونوگلبولين هاي بزاق در پاسخ به ژنژيويت بالا نمي رود كه با توضيح فوق قابل توجيه است.