کلید واژه: خطبه های نهج البلاغه، آیات قرآن، امام علی (علیه السلام)، اشارات.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
علوم حدیث(گرایش نهج البلاغه)
Date of degree
۹۲/۱۱/۲۱
Text preceding or following the note
۱۸/۵
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
در این پژوهش که ارتباط و هماهنگی کلام امیر المؤمنین علی (علیه السلام) را نسبت به قرآن کریم (کتاب هدایت ربّانی خدا) مدّ نظر قرار داده و به تبیین اشارات قرآنی نهج البلاغه در محدوده ی خطبه های اوّل تا خطبه 91 می پردازد؛ مباحث را با یک بحث تحلیلی از رابطه امام علی (علیه السلام) و قرآن شروع می کند که در آن به جایگاه امام (علیه السلام) و نقش او در تبیین و تفسیر قرآن کریم و اشراف و آگاهی بالای او بر قرآن کریم سخن در میان آمده است و طبعا این دو منبع گرانبها باید در کنار هم و هماهنگ باهم مخاطبین خود را راهنما باشند. و پس از آن و طی چهار سال به اشارات قرآنی نهج البلاغه مورد توجه قرار گرفته است چیزی که در این مجموعه بیشتر روشن می شود هماهنگی و وحدت موضوعات الهیات و روابط اجتماعی و اخلاقی قرآن با کلام حضرت امیر علی (علیه السلام) است به خصوص بحث خداشناسی (صفات و ویژگی خدا) در خطبه اول و خطبه91 به تفصیل بیان شده است در این تحقیق204 فراز از خطبه ها مورد بررسی قرار گرفته است و برای هر کدام موضوعی متناسب آمده است و301 آیه شاهد آورده شده (در بعضی از فرازها دو یا بیش از دو آیه ی شاهد آمده) است. آنچه از مجموع این تحقیق استفاده می شود، رابطه وثیق و هماهنگ این دو گوهر گرانبها و هم نوایی روح قرآن و نهج البلاغه است.