عنوان

بررسی همبستگی رزق و پارسایی در آیات و روایات

Country Code

IR

Number

پ۴۱۶

.Language of Text, Soundtrack etc

فارسی

Country of publication

IR

Title Proper

بررسی همبستگی رزق و پارسایی در آیات و روایات

General Material Designation

[پایان‌نامه]

Subsequent Statement of Responsibility

؛استاد مشاور: محمدعلی مهدوی‌راد

Name of Publisher, Distributor, etc.

دانشکده علوم حدیث (شهرری)

Date of Publication, Distribution, etc.

، ۱۳۸۸

Specific Material Designation and Extent of Item

۱۵۵ص

Text of Note

چاپی

Text of Note

کتابنامه: ص.۱۵۲ - ۱۵۰ ؛ همچنین به صورت زیرنویس

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

، تفسیر اثری

Date of degree

1389/10/10

Body granting the degree

، دانشکده علوم حدیث (شهرری)

Text of Note

برخی از آیات قرآن کریم به این معنا اشاره دارد که اگر مردم عقاید و اعمال خود را برطبق آنچه که فطرت اقتضا دارد وفق دهند برکات و خیرات به سوی آنها سرازیر می‌شود. اما در مقابل این آیات، آیات دیگری داریم که عامل گسترش روزی فساد و طغیانگری است. و جوامعی که با وجود عدم ایمان و تقوی دارای رفاه اقتصادی هستند شاهد بر این مطلب است.پس آیات درباره علل گسترش روزی دو دسته هستند:آیاتی که ایمان و تقوی شرط نعمت بیان شده،آیاتی که تقوی و ایمان شرط نعمت بیان نشده. از همین رو در این پایان‌نامه توجه به مسئله رابطه رزق و پارسایی است که معمولا بعنوان یک پارادکس بین نظریه و واقعیت نمودار بوده و کمتر بدان پرداخته شده است. رزق به معنای چیزی است که مورد بهره برداری موجود زنده قرار می گیرد و حیات موجود زنده، بدان وابسته است. لذا از هر چیزی آن مقدار رزق است که مورداستفاده واقع گردد. رزق دو گونه است مادی، معنوی‌؛ که در آیات و روایات مصادیق متنوعی دارد. برخی از مصادیق رزق مادی عبارتنداز: آب،انواع خوراکیها، همسر؛ و از نمونه‌های رزق معنوی: علم، تقوا، توکل، توبه، شکر، ذکر می‌باشد. راهکارهای افزایش رزق (مادی و معنوی) عبارتند از: عوامل بهداشتی، کار و تلاش، رعایت اخلاق و آداب اجتماعی و عوامل معنوی. و از علل منع رزق: عدم رعایت بهداشت، تنبلی و دنبال کار نرفتن و وجود رذائل اخلاقی می‌باشد، که در روایات بدان اشاره شده است. آیات و روایاتی که در خصوص رابطه رزق و پارسایی آمده است را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد: تقواو پارسایی ارتباطی به رزق ندارد،تقوا و پارسایی باعث کاهش رزق می‌شود،تقوا و پارسایی باعث افزایش رزق می‌شود.در خصوص دسته اول‌؛ با کنارهم قراردادن روایات روشن می‌شود که این روایات درصدد بیان تقدیر روزی هستند.و در مورد دسته دوم‌؛ برخی از روایات تصریح براین نکته دارد که پارسایی باعث فقر می‌شود که به بررسی علل آن پرداخته شد؛ گاه مصلحت اقتضا می‌کند که مومن در تنگدستی به سر ببرد و گاه به علت دریافت رزقی بهتر از رزق مادی از رزق مادی بی‌بهره می‌شود. و دسته سوم‌؛ آیات قرآن کریم به صراحت بیان می دارد که پارسایی باعث وفور رزق می‌شود امااین علت یک علت تام و تمام نیست‌؛ بلکه یکی از مسببها در کنار علتهای دیگر است به این معنا که اسباب روزی به یک علت منتهی نمی‌شود بلکه علل دیگری مانند سعی و تلاش در آن دخیل هستند که البته در دین به این عوامل تاکید فراوانی شده است و با بکار بستن همه تعلیمات دین در زندگی می‌توان به زندگی مطلوب دست یافت

کهندل، معصومه

قاضی‌زاده، کاظم، استاد راهنما

مهدوی‌راد، محمدعلی، استاد مشاور

Country

ایران

Agency

کتابخانه دانشگاه علوم و قرآن حدیث

Call Number

P،/۴۱۶،پایان‌نامه

نمایه‌سازی قبلی

p

TF

1

a

Y

Y