NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابنامه: ص.۲۶۷ - ۲۶۰ ؛ همچنین به صورت زیرنویس
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
، تفسیر اثری
Date of degree
1388/02/31
Body granting the degree
، دانشکده علوم حدیث(قم)
Text preceding or following the note
عالی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مساله امکان غیبت امام عصر(ع) و پیشگویی این غیبت توسط دیگر حجج الهی از جمله شبهاتی است که در عصر حاضر از جانب مخالفان مطرح شده است. آنان با زیر سوال بردن صحت اسناد و روایات غیبت بر طبق مبانی شیعیان، مساله غیبت امام دوازدهم را ساخته اندیشه عالمان شیعی و محدثانی چون نعمانی و شیخ مفید می دانند و اعتقاد به آن را مخالف قرآن می دانند. برای پاسخ گویی به اینکه شبهات به سراغ قرآن، روایات معصومان، و کتابهای رجال رفتیم تا صحت و سقم شبهات مخالفان را دریابیم. قرآن به دو غیبت موسی(ع)، عزیز(ع)، یونس(ع)، اصحاب کهف و... تصریح کرده است. تصریحات قرآن به غیبت و حتی طولانی بودن چند صد ساله آنها گویای دو نکته است:۱ .اصل امکان غیبت حجتهای الهی۲ .سنت الهی دانستن غیبت، صدور روایات صحیحه در مساله غیبت از سده اول تا سوم به گونههای مختلف نشانگر پیشگویی های معصومان است. البته در قرن اول روایات اندکی به صورت اجمالی برای افراد ویژهای بیان شده که نشان از سری بودن آن دارد ولی در قرن دوم گسترش یافته و در نیمه دوم قرن دوم کتابهای روایی با عنوان الغیبه منتشر شد که نشانگر شیوع این روایات است. اگرچه در مجموع روایات غیبت، اسناد ضعیف و راویان غالی نیز دیده میشود، ولی در روایات دورههاروایات با اسناد کاملا صحیح وجود دارد. برخلاف باور مخالفان روایات غیبت، تعدد آن، چگونگی و... سالها پیش از نعمانی صادر شده است و حتی پیش از او در کتاب شریف کافی نگارش یافته است. از سوی دیگر بازخوانی اعتقادات بعضی از فرقههای جدا شده از تفکر شیعی - آن هم دهها سال پیش از ولادت و غیبت امام عصر(ع)- در باور داشت"غیبت منجی"این گمانه را تقویت میکند که آنان از"اخبار مربوط به مساله غیبت" آگاهی داشتهاند. همچنین با بررسی آثاری که در زمینه غیبت نگاشته شده است دریافتیم که ۵۹ نفر کتابهایی را در زمینه غیبت نگاشتهاند که ۱۶ نفر آنان سالها پیش از غیبت تالیف کردهاند. بنابراین میتوان به ضرس قاطع به پیشگویی غیبت، سالها پیش از وقوع آن اطمینان داشت چه اینکه قرآن به بن مایه غیبت در سنن الهی پیشین نیز تصریح کرده است و روایات صحیحه آن را برای قائم آل محمد(ص)اثبات کردهاند. و براساس مستندات، عالمان شیعی به عنوان مبلغان اندیشه اهلبیت(ع) در رساندن پیام رسای معصومان هیچ کوتاهی نکرده و به بهترین وجه از اندیشههای اختصاصی شیعه پاسداری کردهاند.