GENERAL NOTES PERTAINING TO DESCRIPTIVE INFORMATION
1
Text of Note
نخست آفرین بر خداوند پاک/ که افراشت گردون و بگذاشت خاک
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
مولف از ملا زمین مظفرالدین شاه قاجار بوده، در هنگام ولیعهدی وی به امر و فرمان او این مثنوی را که در بیان شکار پلنگ کردن ولیعهد میباشد، در هجو چند نفر از ملا زمین وی که یکی از آنها به صدر و از دیگری به کرد مازندری تعبیر میکند، در دویست بیت انشاء نموده و آن را بنابر تصریح در ص ۷۲ نسخه:
Text of Note
شد این نامه را نام از داوری/ نسب نامه کرد مازندری
Text of Note
نسبنامه کرد مازندری نامیده و پس از حمد و ثناء الهی و نعت حضرت رسالت پناهی (ص) و منقبت حضرت مولی الموالی علی بن ابیطالب (ع) به مدح ناصرالدین شاه و پس از آن به مدح مظفرالدین میرزای ولیعهد و تعریف سخن و مذمت از سلطان محمود غزنوی در بیانصافی که نسبت به فردوسی کرده شروع به داستان نموده و با اینکه هجو است شیرین است. بنابر تصریح در آخر، این مثنوی در ۱۲۹۰ق. انجام یافته و شاعر خود را شاگرد میرزا سنگلاخ خراسانی معرفی نموده و تصور میکرده که در خط نستعلیق نظیر استادان بزرگ چون میرعماد، سلطان علی، رشیدا و غیره میباشد اگرچه خیلی خوب مینوشته ولی در این تصور راه غلط پیموده است. از مندرجات ص ۱۹۷ نامه فرهنگیان در شرح حال ایرج میرزا به دست آمد که غلامحسین میرزا پسر ملک ایرج میرزای انصاف تخلص پسر فتحعلی شاه میباشد که در تبریز اقامت داشته و مردی سلیم النفس و کریم الطبع بوده و با دوده اهل فقر بستگی داشته و هیچگاه سرای وی از دراویش تهی نبوده و مظفرالدین شاه او را «صدر الشعرا» لقب داد و ایام عمر را در تبریز به پایان برده است.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
به صاحب دیوان تقدیم داشته و در آخر نسخه (ص ۸۲-۸۶) مدیحهای به وزن مثنوی بدین مطلع:
Text of Note
الا ای وزیر ستوده سیر/ خداوندگار سخا و هنر
Text of Note
در مدح صاحب دیوان و شرح حال و استدعاء خویش در سی و شش (۳۶) بیت نگاشته و در آخر تصریح نموده که این نسخه دومین نسخهای است که از این کتاب نگاشته و دیگر نخواهد نوشت.