بنابراین در هنگام تالیف تذکره نصرآبادی (در سالهای ۱۰۸۳-۱۰۹۲ق.) اوائل جوانی شاعر بوده و شاید نسخه این کتابخانه که در ۱۱۲۸ق. نوشته شده در زمان حیات شاعر نگارش یافته باشد.
Text of Note
اصل دیوان در ح ۱۵۷۰ بیت است.
GENERAL NOTES PERTAINING TO DESCRIPTIVE INFORMATION
1
Text of Note
اگر قهرت فرو ریزد ز هم بنیاد افسرها/ شود آتش فشان بر فرق شاهان آب گوهرها
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
مولف از سبک اشعار و دیوانش معلوم میشود که از شعرای دوره صفوی و امامی مذهب بوده، در مآخذ و تذکرههایی که در دست نگارنده میباشد به نام و آثار شاعر حمید تخلص دست نیافتم جز در ص ۱۹۲ تذکره نصرآبادی تذکره نصرآبادی که گوید: «حمید ای همدانی از نجبای آن ولایت است، در تحصیل کمال سعی وافی بعمل آورده، در این اوقات بفکر شعر افتاده، این بیت از او است:
Text of Note
هزار گل دمد از خاک در مقابل تو/ توهم ز جوهر خاکی کجاست حاصل تو
Text of Note
بدبختانه اشعار ردیف واو از این نسخه دیوان افتاده و این بیت اگر جزء دیوان بوده از میان رفته است. ولی این بیت که همدانی بودن حمید را میرساند در ص ۳۰ وجود دارد:
Text of Note
حمید این همدانی که بینی و این خلق/ بود هشت و لیکن بهشت شداد است
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
نویسنده از خود نام نبرده.
NOTES PERTAINING TO PHYSICAL DESCRIPTION
نوع خط:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
Text of Note
شکسته نستعلیق خوب نگارش یافته.
Text of Note
همه برگها مجدول به طلا و لاجورد و شنگرف گردیده و حواشی بسیاری از آنها به طرزی خاص با رنگهای گوناگون نقاشی ظریف شده.
Text of Note
دولت آبادی.
Text of Note
تیماجی.
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۰۷-۱۵۰۸.
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
از مندرجات دیوان حمید چنین استفاده میشود که شاعری عاشق پیشه و درویش مسلک و امامی مذهب بوده و غزلیات دیوان لسان الغیب حافظ شیرازی را سرمشق قرار داده و بیشتر از غزلیات خود را به همان وزن و قافیه ساخته و شاید بتوان گفت که از شعرای غزل سرای خوب ق ۱۱ق. ایران حمید میباشد و نگارنده را گمان این است که حمید نام محبوب شاعر بوده نه نام خود وی.
Text of Note
فردهای زیرین را برای نشان دادن طرز فکر و برهان گفتههای خود از دیوان وی در اینجا میآوریم.
Text of Note
ص ۲۱
Text of Note
حمید از جاده افتادگی بیرون قدم مگذار/ بغیر از خاکساری هر چه هست از وضع ما دور است
Text of Note
ص ۲۸
Text of Note
دل یکی مهر یکی عشق یکی حسن یکیست/ دلرباینده نگاه تو بصد رنگ چراست
Text of Note
ص ۳۰
Text of Note
آنزمان مست شوم از کرم دوست حمید/ که می مرحمت از ساقی کوثر گیرم
Text of Note
ص ۳۸
Text of Note
گر شوی خاک درین راه چنان باش حمید/ کز تو بر هیچ دلی گرد کدورت نرسد
Text of Note
ص ۴۴
Text of Note
بر تو حمید فرصت هرگز کسی نیابد/ تا از فتادگیها بر خود حصار داری
Text of Note
ص ۵۱
Text of Note
هرگز نکرده است کسی بد بمن حمید/ در عالم آنچه دیدهام از خویش دیدهام
Text of Note
ص ۵۵
Text of Note
آبی که خضر یافت ازو عمر جاودان/ آن آب نیست آب بقا بلکه آبروست
Text of Note
ص ۶۰
Text of Note
بامیدی که نهد بر سر من پای حمید/ میشوم خاک که بازیچه طفلان خاکست
Text of Note
ص ۶۴
Text of Note
حمید اندیشه کن خاصیت تیر قضا دارد/ از آن آهی که ما را از دل غمناک برخیزد
Text of Note
ص ۸۰
Text of Note
ای که کرده جان نثار راه جانان غم مخور/ میدهند آخر ترا اجر شهیدان غم مخور
Text of Note
ص ۱۲۰
Text of Note
گشت در مسلخ عشق عاقبت کار حمید/ شرحه شرحه دلم از دست بت قصابی
Text of Note
ص ۱۳۰
Text of Note
باز از نو بسر افتاد هوای دگری/ آشیان مرغ دلم بست بجای دگری
Text of Note
ص ۱۳۵
Text of Note
شد حمید از عشق شوخی صاحب طرز سخن/ بلبل ما خوشنوا از خوبی گلزار شد
Text of Note
ص ۱۵۸
Text of Note
یک شب هجر تو را هرکه بسر برد و نمرد/ چون بماند شب دیگر دل دیگر دارد
Text of Note
با حذر باش حمید از شرر آه دلم/ شمع من روشنی از محفل دیگر دارد
Text of Note
نسخه دیگری از دیوان حمید را در کتابخانهای سراغ ندارم.
Text of Note
این نسخه شامل غزلیات و رباعیات و فردهایی از حمید میباشد. قصیدهای در مدح حضرت مولی امیرالمومنین علی (ع) محمدتقی نام انشاء و به خط خود نوشته و ص ۵۶-۵۹ و ۶۲ و ۶۳ و ۷۲ و ۷۳ نسخه شامل آن است بدین بیت شروع میشود (ص ۶۲ نسخه):
Text of Note
دیگر در آتش است دل من سپندوار/ وقت است کرمگر جهم از جای چون شرار
Text of Note
و ظاهر این است که تمام نسخه به خط همین محمدتقی است (شاید که این شاعر محمدتقی مازندرانی معاصر نصرآبادی باشد که در ۱۱۰ تذکره وی نامبرده شده و گوید ملازم پادشاه حیدرآباد است)، در حاشیه ص ۹، ۴۴، ۵۰ (و متن ص ۱۶۶، ۱۷۲ اشعاری از صالحی تخلصی که به قرینه ترکی بودن اشعار نگارش یافته در حاشیه از شعرای ترک نژاد بوده، نگاشته شده و شاید خط خود صالحی باشد و در ص ۱۷۳ غزلی از مینای شاعر و پس از آن بر شش برگ از هشت برگ کاغذ فرنگی که به این نسخه الحاق گردیده اشعاری از جامی و حافظ و غیره (ص ۱۷۴-۱۸۴ نسخه) نگارش یافته است.