NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
در دیباچه این دیوان نام این شاعر جوزا تخلص ابوتراب بن حسن حسینی تصریح گردیده. از بیانات وی به دست میآید که در یکی از دهات نطنز (چشمه نام) میزیسته و آرزو داشته که غزلیات وی چون غزلیات خواجه حافظ مورد تفال گردد، از این رو آنها را مرتب به حروف تهجی بر حسب ردیفها نموده و «دلگشا» نام نهاده.
NOTES PERTAINING TO PHYSICAL DESCRIPTION
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
Text of Note
فرنگی.
Text of Note
تیماجی.
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۸۶-۱۴۸۷.
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
برای نشان دادن طرز شعر و مقام مرتبه شاعر بهتر این دیدم که چند بیت از مقدمه آن را در اینجا بیاورم و زبان دربندم.
Text of Note
اینکه ما گفتیم وی را دلگشا/ بهر تقبیح ضمیر مادعی
Text of Note
اول ار بگشودنش خواهی اگر/ شرح احوالی بگوید از وفا
Text of Note
هم سلام و هم تحیت بایدت/ گفتن از بهر علی مرتضا
Text of Note
پس زبان بگشا به آواز جلی/ با تولای شه دین لافتی
Text of Note
گوی آیات همه ناد علی/ پس تفال زن به نظم دلگشا
Text of Note
گر به انصاف اندرین آری تو دست/ رحمتی خواهی فرستادن بما
Text of Note
مدتی از آنکه جوزا روز و شب/ خون دل خورد است در عین جفا
Text of Note
کین بماند یادگارش در جهان/ خود بود مستغرق فیض خدا
Text of Note
از بیانات دیباچه بر میآید که شاعر جز مندرجات این نسخه از دیوان (۳۵۰۰ بیت) اشعاری داشته.
Text of Note
این نسخه بنابر تصریح در ص ۸ در ماه رجب سال ۱۲۸۷ق. آغاز نگارش آن بوده و چنانکه از مندرجات پشت صفحه نخستین و حاشیه ص ۲۹۸ نسخه به دست میآید در ۱۲۸۸ق. در دست خود شاعر بوده و ابیات و قصائدی بر آن افزوده و شاید همه نسخه نیز خط خود شاعر باشد و مندرجات آن عبارت است از ترکیب بند (ناقص) ص ۱-۲، ۲. دیباچه ص ۳-۸، ۳. قصیده ص ۸، ۴. غزلیات ص ۲۷۹-۲۷۳، ۵. ترجیعات ص ۲۷۵-۲۸۸، ۶. رباعیات ۲۸۸-۲۹۷، ۷. فردها ۲۹۸-۲۹۹ و نسخه از آخر افتادگی دارد و ابیات موجوده در آن در ح ۳۵۰۰ بیت است.