اسلام دینی همه جانبه و قرآن «تبیان کل شیء» است از این رو برای همه مسائل و دغدغه ها دنیوی و اخروی بشر، نظری کارآمد و خط و مشی تعین کننده دارد. نابینایی نیز پدیده ای است که بسیاری از افراد جامعه، مستقیم یا غیر مستقیم با آن در ارتباطند. لذا ما بر آن شدیم تا پژوهشی با عنوان (نا بینایی از منظر قرآن کریم و روایات) را به رشته ی تحریر در آوریم. نابینایی به معنی "ندیدن چشم"، اعم از کوری دل و بسته بودن چشم سر است. از این رو نابینایی به دو قسم نابینایی دیده و دل تقسیم می شود که محتوای آیات و روایات نیز ضمن تایید آن، نابینی حقیقی را کوری دل می دانند. هر فرد ممکن است در اثر عواملی مادی یا معنوی به ابتلای نا بینایی چشم سر آزموده شود. عارضه ای که به تصریح آیات و روایات قابل پیشگیری یا درمان دانسته شده است. تکلیف یک فرد نا بینا این است که با درک سایر توانمندی های خود، در راستای کمال مادی و معنوی بکوشد و از سویی دیگر حکومت اسلامی و شهروندان آن را مامور می کند که ضمن درک مشقات آنان، و با نیازسنجی مناسب، درمواقع اظطرار به یاری آنان بشتابند. سپس با بیان منزلت خاص نابینایان نزد خدا، جزای اخروی آنان را یادآور می شود،تا به آنان امید و انگیزه حرکت داده و اطرافیانشان را به نعمت وجود آنان دلگرم سازد.