محمد حسین شیرازی(کاتب السلطان) از برجسته ترین خوشنویسان دوره ی قاجار است . او به ویژه در قلم کتابت با نگاشتن آثار فراوان و ماندگاری چون کلیله و دمنه، مثنوی معنوی، گلستان و دیوان حافظ در میان سال های 0621 تا 6131 هـ.ق. نام خویش را در تاریخ هنر ایران جاودانه کرده است. تناسبات و یک دستی کتابت های وی در گذر چندین دهه از زندگانی اش، تنها با آثار اصیل استادانی چون میرعلی کاتب هروی و باباشاه اصفهانی قابل مقایسه است. استادی وی به حدی است که می توان او را زبردست ترین کاتب نستعلیق به شمار آورد. در دسترس نبودن آثارش سبب شده تا بسیاری از خوشنویسان و پژوهشگران تا سال های اخیر، وی را چنان که شایسته است، نشناسند و در هیاهوی شهرت پیروان محمدرضا کلهر به فراموشی سپرده شود (نقل شده از پشت جلد کتاب).
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
حمیدرضا قلیچخانی؛ ]ویراستار خشایار فهیمی[
یادداشتهای مربوط به ویراست و تاریخچه کتابشناختی اثر