ارزیابی و ارتقای شاخص های شبکه اجتماعی دستیاران ورودی ۹۶ بیمارستان روزبه در سال تحصیلی ۹۷-۹۸
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
اردوان محمد آقائی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۷۴ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
روانپزشکی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
زمینه و هدف: بسیار از رفتارها، نگرشها یا حتی احساسات ما بر اساس جایگاه ما در شبکههای اجتماعی روزمرهمان تعیین میشود. بیمارستانهای آموزشی نیز به عنوان یک مجموعه دارای شبکههای اجتماعی هستند که با مداخله در آنها میتوان عملکرد آنها را بهبود بخشید. در این مطالعه ما بر آن بودیم تا با سنجش شاخصهای شبکهي اجتماعی ارتباط آن را با فرسودگی شغلی، درک کیفیت محیط آموزشی دستیاران سنجیده و با مداخله در آن این پیامدها را بهبود بخشیم. روش اجرا: این مطالعه از نوع نیمه-تجربی و بدون گروه شاهد است. پس از اخذ رضایت آگاهانه، شبکهی اجتماعی دستیاران ورودی ۹۶ بیمارستان روزبه در سه شبکهی حمایت فردی، حمایت تحصیلی و حمایت درمانی و بالینی، شاخصهای درک محیط آموزشی بالینی و فرسودگی شغلی به وسیلهی پرسشنامه سنجیده شد. از نمرهی امتحان چندگزینهای سالانه درون بخشی به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی بهره گرفته شد. پس از رسم شبکهی اجتماعی، جلسهای با دستیاران برقرار شد و از آنها در ارتباط با مشکلات شبکه و راهحلهای آن پرسش شد. به ابتکار دستیاران چهار گروه (سینما و روانپزشکی، تاریخ، فلسفه و روانپزشکی، ادبیات و روانپزشکی و طبیعتگردی)، برای ارتباط بهتر با همکاران و اساتید در بیمارستان تشکیل شد. تعدادی از دستیاران و اعضای هیئتعلمی به عنوان ادارهکنندهان هر گروه داوطلبانه شروع به فعالیت کردند. از ادارهکنندگان خواسته شد که هر گروه ماهانه یک جلسه برگزار کند. پس از ۷ ماه مداخله، مجدد شاخصهای پیشگفته در دستیاران سنجیده شد و دستیاران و اعضای هیئتعلمی که نقش اداره گروهها را پذیرفتند با همتایان خود از نظر تغییر در شاخصهای پیشگفته مقایسه شدند. نتایج: دستیاران داوطلب اداره جلسات در ابتدا تفاوت معناداری در شاخصهای شبکه اجتماعی و درک محیط آموزشی بالینی با گروه دیگر نداشتند. از نظر زیرشاخصهای فرسودگی شغلی نیز فرسودگی بیشتر در زمینهی مسخ شخصیت در آنها دیده شد. اساتید ادارهکنندهی جلسات به نسبت همتایانشان مرکزیت بیشتری در دو شبکهی حمایت تحصیلی و حمایت درمانی و بالینی داشتند. پس از انجام مداخله، اساتید ادارهکنندهی جلسات در شبکهی حمایت فردی افزایش معناداری در شاخصهای مرکزیت نشان دادند. همچنین دستیاران ادارهکنندهی جلسات افزایش معنا داری در شاخصهای درک محیط آموزشی بالینی و احساس دستاورد فردی داشتند. در دستیاران غیرادارهکنندهی افزایش معنادار در شاخصهای خستگی عاطفی و کاهش معنادار در شاخص درک محیط آموزشی بالینی دیده شد. نتیجه گیری: ارتباط بیشتر با اساتید در زمینههای مختلف میتواند نقش به سزایی در بهبود فرسودگی شغلی و درک دستیاران از محیط آموزشی بالینی داشته باشد. برای کشف بهتر روابط علت و معلولی این تغییرات مشاهده شده نیاز به مطالعات بیشتری با روشهای دارای یک گروه شاهد میباشد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
آموزش پزشکی
عنصر شناسه ای
Medical education
عنصر شناسه ای
روانپزشکی
عنصر شناسه ای
Psychiatry
داده رابط بین فیلدها
a11
داده رابط بین فیلدها
a11
داده رابط بین فیلدها
a13
داده رابط بین فیلدها
a13
موضوع مستند نشده
شبکهاجتماعی
موضوع مستند نشده
دستیاری تخصصی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )