بررسی اندیشههای حضرت علی (ع) درزمینه توسعه سیاسی وکاربرد آن درجهان امروز
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/علی اکبر علیخانی
نام ساير پديدآوران
؛استاد مشاور: محسن کدیور، جعفر مرتضی عاملی، ۱۹۴۴ -
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه امام صادق(ع)، دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۷۴
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
ه، ۳۰۶ ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص.۳۰۶ - ۳۰۱ ؛ همچنین به صورت زیر نویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشگاه امام صادق(ع)، دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
از دیدگاه حضرت علی(ع)توسعه عموما و توسعه سیاسی خصوصا، به ترتیب اهمیت بر سه پایه نخبگان، نظام سیاسی و مردم استوار است.هر کدام از این سه گروه، مستقلا یا در ارتباط با یکی از دو گروه دیگر، باید دارای خصوصیات و ویژگی هایی خاص باشند تا بتوانند کشور را به رشد، توسعه و کمال برسانند .در روند این رشد و توسعه، نخبگان محور بوده و باید نقش اصلی و اساسی ایفا نمایند.نخبگان موظفند با درک شرایط کلی کشور و مردم و نقش و جایگاه آن در نظام بین الملل، و با شناخت جهت و راههای رشد، توسعه و کمال، جامعه را به آن سو هدایت نمایند .بنابراین اولین شرط لازم برای نخبگان این است که خودشان کمال یافته و توسعه گرا باشند و با دارا بودن تعهد، تخصص و درک و شناخت صحیح نسبت به مسائل سیاسی اجتماعی و بین الملل از توان و لیاقت کافی برای رساندن جامعه به رشد، توسعه و کمال نیز برخوردار باشند.این ویژگی های کلی نخبگان عبارت اند از: نگرش انسانی نسبت به قدرت، دارا بودن روابط متعالی با مردم، نفی مطلق گروههای فشار، نفی هرگونه فریب و نیرنگ و کارهای ضد اخلاقی، دارا بودن شخصیت والای اخلاقی و انسانی و برخورداری از زندگی مادی همانند عموم مردم.دومین رکن جامعه که بعد از نخبگان سیاسی مسئول و مدیر توسعه کشور است نظام سیاسی می باشد.نظام سیاسی باید با تکامل و بهینه سازی درونی، قابلیت، توان و کارایی خود را تا حداکثر ممکن افزایش داده و با تبیین اصول و راههای توسعه در زمینههای جزئی و تخصصی و با برخورداری از نظام بوروکراسی مناسب و کار آمد، مشکلات مسیر توسعه را حل کرده و بهترین، مفیدترین و کوتاهترین راه را برای رسیدن به اهداف ارائه دهد.برای اینکه نظام سیاسی بتواند این وظیفه مهم را به انجام برساند باید دارای خصوصیات و ویژگی هایی باشد که عبارت اند از: برقراری عدالت و عدم وجود ظلم در سیستم سیاسی، حاکمیت اصل لیاقت و شایستگی(تخصص گرایی کارکردی)، عمل مداوم به اصل کنترل و پاسخ گویی، حاکمیت قانون و قانون گرایی، حاکمیت گفتمان و مکالمه متقابل، مشارکت دادن مردم(متخصصین)در تصمیم گیریها، حفظ اموال ملی، قرار گرفتن انسان به عنوان محور و هدف برنامه های اقتصادی، تامین امنیت لازم و مقدم قرار دادن امور داخلی بر امور خارجی.سومین رکن توسعه کشور مردم هستند که به نوبه خود نقش مهمی در توسعه و کمال کشور به عهده می گیرند.این نقش به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم انجام می پذیرد.نقش مستقیم مردم در روند توسعه این است که آنان در ابعاد عملی به وجود آورندگان و تحقق بخشندگان توسعه هستند .برای موفقیت مردم در ایفای نقش و انجام وظایف خود، باید دارای خصوصیات و ویژگی هایی باشند که عبارت اند از:مشارکت سیاسی آگاهانه و فعال، رعایت حقوق متقابل بین خود، نخبگان و نظام سیاسی، رسیدن به مرحلهای از توسعه انسانی از طریق بالا رفتن سطح فرهنگ و آگاهی جامعه و حاکمیت عقل گرایی، علم گرایی و ظلم ستیزی، و وجود آزادیهای سیاسی در جامعه.اگر نخبگان سیاسی جامعه دارای شرایط و ویژگی های مذکور بوده و به خوبی انجام وظیفه نمایند نتیجه آن به صورت>>فرهیختگی عملی <<در حوزه نخبگان متبلور می شود. و اگر نظام سیاسی از راههایی که ذکر شد شرایط و خصوصیات لازم را احراز نماید نتیجه آن به>> تکامل و بهینه سازی درونی <<در سطح سیستم سیاسی منجر می گردد و اگر مردم شرایط ویژگیهای خاص خود را کسب نمایند>>مدنیت <<در سطح جامعه متبلور می شود.بنابراین براساس تئوری>> عدالت، انسان، تکامل <<توسعه سیاسی از دیدگاه حضرت علی(ع)عبارت است از>>:فرهیختگی عملی در حوزه نخبگان، بهینه سازی درونی و تکامل در حوزه نظام سیاسی و افزایش سطح فرهنگ، آگاهی و شعور در حوزه اجتماع
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
علیبن ابی طالب (ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت -۴۰ ق. اندیشههای سیاسی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )