/ از: قطبالدین ابوجعفر محمد بن محمد رازی تحتانی بویهی مشهور به «قطب رازی»
وضعیت نشر و پخش و غیره
تاریخ نشرو بخش و غیره
، تاریخ کتابت: اوایل سدهی ۱۳ق.
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۳۰ (۳۳ب - ۶۲الف.) برگ، ۱۹ سطر.
يادداشت کلی
متن يادداشت
این اثر نخستین بار در سال ۱۲۵۹ق با تصحیح مولای یارعلی برونوی در کلکته، سپس به ترتیب در سالهای ۱۲۵۹، ۱۲۸۱، ۱۲۸۶، ۱۲۸۸ و ۱۳۱۸ق در استانبول، همچنین در سال ۱۲۹۳ق در لکهنو، در سال ۱۳۰۷ و ۱۳۲۵ق در قاهره به صورت سنگی و سربی به چاپ رسیده است؛ نیز در سال ۱۳۱۴ق با تصحیح عبدالمطلب محمدهاشم اصفهانی در هند و سرانجام در سال ۱۳۶۷ق در قاهره منتشر گردیده است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
«بسمله، قال و رتبته علی مقدمه و ثلث مقالات و خاتمه، اقول الرساله مرتبه علی مقدمه و ثلث مقالات و خاتمه اما المقدمه ففی ماهیه المنطق و بیان الحاجه الیه...».
متن يادداشت
«... فان الاشتراک مخل لفهم المعنی المقصود نعم لو کان للسامع علم بالالفاظ الوحشیه او کان هناک قرینه و آله علی المراد جاز استعمالها؛ تمت».
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
نام کاتب و محل کتابت نامعلوم است؛ رقم کاتب: «کتبته بیدی و الخط یشهد لی، یا قاریء الخط لاتنسانی، فکل صاحب الخط سوف یرتحل».
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
متن يادداشت
نستعلیق.
متن يادداشت
عنوانها و نشانیها قرمز؛ اندازه متن: ۵/۱۵*۵/۸سم.
متن يادداشت
فرنگی نخودی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
2
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است. حاشیه نویسی میان سطور و هامش با نشانهای «شاه، خواجه محمد، سلطان شاه، سعدالدین، عصام و...» به قلم مشکی و قرمز دارد.
متن يادداشت
در آغاز چند فایده، همچون: «العالم محدث لانه متغیر و کل متغیر حادث، العالم حادث و...» آمده است.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
3
متن يادداشت
در هامش برگ ۵۶ یک مهر گرد «السید حسین ... ۱۲۴۰» دیده میشود.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۶۱ - ۶۲.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
شرحی مشهور بر الرساله الشمسیه (فی القواعد المنطقیه) تالیف نجمالدین عمر بن علی کاتبی قزوینی مشهور به «دبیران» (د. ۶۹۳ق) است که به نام وزیر سلطان محمد خدابنده (۷۰۳ - ۷۱۶ق) غیاثالدین محمد بن خواجه رشید نگارش یافته است؛ بر این شرح تعلیقات و حواشی متعددی از سوی دانشمندان عامه و خاصه نوشته شده که مرحومان حاجی خلیفه در کشف الظنون (ج۲، صص۱۰۶۳ - ۱۰۶۴) و آقا بزرگ در الذریعه (ج۶، صص۳۴ - ۳۸) گزارشی نسبتا مفصل از آنها ارائه نمودهاند. از این اثر نسخههای متعددی در این کتابخانه موجود است که از آن جمله نسخههای شمارهی «۱۱۰»، «۲۴۹خ»، «۱/ ۲۹۴۵»، :۱/ ۳۹۳۰»، «۲/ ۹۱۴»، «۴۵۱۶»، «۱۰۴۲۰» و «۹۱۶ط» و نیز سایر کتابخانههای ایران با خارج از کشور دستنویسهای فراوانی گزارش گردیده است و نمونهای از آنها در معجمالتاریخ (ج۵، صص۳۱۳۰ - ۳۱۳۱) آمده است.