حاشیه نویس: سید اسماعیل صدر اصفهانی، میرزا محمدحسین بن میرزا خلیل طهرانی، آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، شیخ محمد تقی مدعوّ به آقا نجفی، شیخ محمدعلی ثقة الاسلام اصفهانی؛ كاتب محمدباقر بن محمدحسن اروجني
[بی جا]
: میرزا جعفر گلستانه و محمدحسین تاجر کتابفروش اصفهانی
، ۱۳۱۵ق.
۴۶۹ص.
: مجدول؛ محشی؛ راده
؛ قطع : ۲۵ سم.
فارسی
آغاز دیباچه: بسمله مجمع مسائل انام ستایش ملک علّامی است که صراط نجات را باحکام احکام ملّت متقن و سراج عباد را باناره انوار شریعة روشن فرمود ... و بعد چنین گوید این حقیر مهجور سراپا تقصیر و قصور و آرزومند بعفو خداوند غفور اقلّ الحاج محمّدحسن بن الحاج محمّد ابراهیم الاصفهانی المعروف بجزی غفر له در سفر اوّل تشرّف بیت الله الحرام ....
آغاز: بسمله مقدّمه در بیان مسائل متعلّقه بتقلید است چونکه باب نجات از برای ما مفتوح میشود بتقلید مجتهد و عمل عامی ملتفت غیر محتاط بی تقلید باطل است...
انجام: .... جواب حرمت نقش معلوم نیست بر فرض حرمت بر صدق شخص است پس نقص گوش و انگشت و امثال ذلک از صدق شخصیّة نمی اندازد بلی مثل سر و سینه عدمش موجب عدم صدق است
نوع خط:
نوع کاغذ:
نسخ
فرنگی
یادداشت هایی مبنی بر جواز عمل به این رساله از میرزا اسماعیل موسوی، سید محمداسماعیل صدر اصفهانی، محمدحسین بن میرزا خلیل طهرانی، محمدحسن الحسینی، شیخ محمدعلی اصفهانی، محمدتقی نجفی، محمدکاظم طباطبائی یزدی، ملا محمدکاظم خراسانی در ابتدای کتاب
حواشی اوراق: یادداشت هایی با نشان محمدتقی، صدر، ظم طبا، و غیره