آغاز غزلیات بیدل: بسمله باوج کبریا کز پهلوی عجز است راه آنجا/ سر موئی گر اینجا خم شوی بشکن کلاه آنحا...
انجام غزلیات بیدل: ... ز طبع ما درشتی بر دیار رفتگان بیدل/ خرام مالها نگذاشت در کهسار ما سنگی.
آغاز مثنوی محیط اعظم: بسمله حمد نشاء آفرینی که میخانه حقیقت انسانی را از نشاء و لقد کرّمنا بنی آدم علوی مفاخرة بخشید و پیمانه شهود جسمانی را به نسیم نفخت فیه من روحی ... خوش آندم که در بزمگاه قدم / مئی بود بی نشئه کیف و کم...
انجام مثنوی محیط اعظم: ... چه طوطی است آن برگ آتش زبان/ که دارد قفس در دهان بتان.
آغاز نکات بیدل: بسمله اگر منکر نبوّت نه ای با خطرات جز به تعظیم پیش میا و اگر تجلی ایمان داری بر هیچ جانب بی ادب چشم مگشا رباعی بر گوش تو قلقلی زمینا نخورد...
انجام نکات بیدل:... که مدّعای بیان وصف خاموشی است خموش/ غرض هر جا سخنیست بیمعنی افاده مباد و هر جا خاموشیست انفعال گفتگو مبیناد
آغاز اشارات: بسمله زبانم قابل حمد خدا شد/ که با نام محمّد آشنا شد...
انجام اشارات: ... گر بطبع کرم نباشد بار/ رنج افعال ما ز ما بردار
آغاز رباعیات بیدل: بسمله گردون در خاک اگر نشاند ما را / مشکل که ز وحشت برهاند ما را...
انجام رباعیات: .... بر خاک بمیر و همچنارد بر باد/ مرکب سنگی است بار دوشی نشنوی.
عنوان بخش های کتاب در بالای صفحات آمده است.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
نستعلیق
صفحه عنوان مجدول همراه با طرح گل و بوته
این کتاب دیوان بیدل است و شامل غزلیّات (ص ۲-۲۶۰)، مثنوی محیط اعظم (ص ۲۶۱- ۳۵۲)، نکات بیدل (ص۳۵۳- ۴۲۲)، اشارات و حکایات (ص ۴۲۳- ۴۷۳) و رباعیات (ص ۴۷۴-۴۹۴) می شود.