/ مولوی ابو الخیر محمد معین الدین المشهدی الکاظمی الکروی
کانپور
:مطبع منشی نول کشور
، ۱۸۸۶م=۱۳۰۳ق.
۳۶ ص.
: راده
؛ قطع:۲۴ سم.
فارسی
آغاز:
انجام:
بسمله، نحمدک یا من اجاب دعاء السائلین المتضرعین بلامانع و مناقض و نور قلوب ... اما بعد میگوید الربوبین . . .
انجام: ... الحمدلله علی ذلک ظاهرا و باطنا و الصلوة علی حبیبه اولا و آخرا صلی الله علیه و آله و صحبه اجمعین .
نوع خط:
نستعلیق
حواشی اوراق:
توضیح و تصحیحاتی در حاشیه دارد .
کتاب حاضر از ابوالخیر محمد معین الدین می باشد که به فرمایش شاگرد خود میرزا محمد تقی خان بهادر معروف به خورشید میرزا در ۲۶ ذی الحجه در لکهنو تالیف کرده است و هنگام نگارش ۲۵ مجلد رساله در این موضوع در دست داشته است . پیش از این وی رساله ای در منطق به نام « مرقاة الاذهان فی المیزان » نگاشته بود . این کتاب مشتمل بر یک مقدمه و نه بحث و یک خاتمه : مقدمه در بیان موضوع علم مناظره و تعریف و غایت آن و بحث ها در روش گوناگون مناظره می باشد .
ملخص فصول بقراطی؛فرهنگ نصیریه مع حل مخزن الادویه؛ غایه الشفا ؛ اولیائی تحت قبائی؛ گلشن اسرار؛ گلستان حکیم قاآنی؛ شرح معمای نصیرای همدانی ؛ پنج گنج خسروی ؛ ایساغوجی؛ رساله تدابیر معالجه هیضه؛ رساله معرفه السلوک؛ دلیل العارفین؛ تحفه السلام؛ عروض سیفی