آغاز: بسمله، باز این چه جوانی و جمالست جهانرا / وین حال که نو گشت زمین را و زمانرا . . . . . .
نوع خط:
نستعلیق
حواشی اوراق:
حاشیه در ادامه متن است.
ثبت ۵۹۰۴۸: انتهای کتاب افتادگی دارد.
ثبت ۳۰۷۱۹: یادداشت یادگاری از ذبیح الله بن آقا فتح الله شیخ الاسلام ابن حاجی میرزا عبدالجواد شیخ الاسلام به تاریخ چهارم شهر رجب سنه ۱۳۳۸ق. در ابتدای کتاب؛ یادداشت خرید کتاب «کتاب انوری از پسر محمدولی بیگ ابتیاع گردید حرره الاثم محمدهادی فی ۲۵ شهر ع ۲ [ربیع الثانی] مطابق سنه ... ئیل ۱۳۳۱» (ص۲)
حکیم اوحدالدین علی بن اسحاق انوری ابیوردی متوفی ۵۸۳ ، معروف به انوری ابیوردی و « حجة الحق » از جمله شاعران و دانشمندان ایرانی سده ۶ قمری در دوران سلجوقیان است . متخلص به انوری که پیش از آن خاوری تخلص می داشت ، استاد قصیده سرای شعر پارسی ، در قالب های شعری مختلفی مانند قصیده و قطعه و غزل شعر سروده است و نسخه موضوعه دیوانی از قالب های شعری اوست . البته بیشتر شهرت انوری بر پایه قصاید اوست و اشعار فکاهی و هزل وی عمدتا در قالب قطعه می باشند ؛ بسیاری از اشعار انوری هجو و هزل می باشند که انتقاد نیشداری به اوضاع زمان خود در آنها بیان می کرده است .