/حسینبنمرتضی حسنیحسینییزدی؛ کاتب: محمدعلی بن حسن تبریزی
تبریز
: [بی نا]
، ۱۳۰۰ق.
[بدون صفحه شمار]
: راده
؛ قطع : ۲۲ سم.
عربی
همراه با رساله كوتاهي از مولف درباره عقايد شيعي
آغاز: بسمله الحمدلله نور النّور و مدبّر الامور و مدهّر الدّهور و مجری البحور و خالق الخلق ... امّا بعد فاقول و انا المنتظر للتنور بانوار الهدی و المفتقر الی زاد التقوی ... الحسین بن مرتضی الحسنی الحسینی الیزدی مسقطا من شجرة الطباطباء ...
انجام: ... لما عرفوا ربّهم عرفوا انفسهم و لذا قاموا بالعبودیّة و قد اشار الحسین بن علی الی هذه المعرفة بقوله فی مناجاته متی غبت حتی تحتاج الی دلیل یدلّ علیک انتهی عرفنا الله نفسه و علمنا من لدنه علما بمحمد و اله اجمعین
انجامه: هذا ما کتبت بالاستعجال مع تبلبل البال فی معمورة بمبئی فی السادس من ذی القعده فی سنه ۱۲۸۸
انجامه کاتب: حررته و انا اقل خلق الله تعالی عملاً و ارذلهم طاعة محمّدعلی بن الحاج حسن التبریزی اللهم اغفر له و لجمیع المومنین و المومنات و لمن سعی فی اتمامه سنه ۱۳۰۰.
عنوان مطالب در بالا و حاشیه صفحات آمده است.
نوع خط:
نوع کاغذ:
نسخ
فرنگی
ثبت ۸۵۴۰۳: یادداشت «این کتاب مال سید جواد ابن سید احمد بن سید حسن بن سید سامع بن سید غیاث بن سید محمد مومن ابن سید نورالدین ابن سید مراد الدین الطباطبائی الیزدی» در ابتدای کتاب
فهرست مطالب در ابتدای متن کتاب آمده است.؛ غلط نامه در انتهای کتاب
ثبت ۸۵۴۰۳: از مجچموعه کتب اهدائی مرحوم علی اصغر حکمت