آغاز: بسمله و به ثقتی حمد بیحد و سپاس افزون از حساب و عد سزاوار جناب مالک الملکی تواند بود که دهکدۀ عالم ابداع را بیک امر کن به زیباترین وصفی اساس نهاده املاک بسیط خاک و اراضی این تیره مغاک را بملک و اقطاع فرزندان آدم...
نوع خط:
نستعلیق
در مقدمه کتاب آمده است که «سه دانگ از آب و ملک ونک از اراضی و صحاری و براری و تلال و جبال و مراتع و مزارع دایراً و بایراً و عامراً او غامراً و از متعلّقات شرعیه و ملحقات عرفیه از عقدک و مندک و جسور و سولجان و اشکفت طاعون و آزاده جون و چم سرخ و دره زرد و لای حوض و لای دراز و ... و شمس آباد و اسفران و غیر تلک المذکورات این خادم شریعت مصطفویّه و اقل السادات الموسویه متصرف است» این مالکیت از دیرباز مورد تائید حکام بوده و به خاطر احترام به سادات از مالیات و سایر متوجّهات معاف بوده است. ناصرالدین شاه نیز فرمان معافیت مالیاتی بر این اراضی را صادر کرده بود. در دوره مظفرالدین شاه نیز این موضوع تائید شده است. همچنین بخش هایی از این اراضی را که دیگران تصاحب کرده بودند به وی باز گردانده است. این کتاب مجموعه ای از مرقومات و مراسلاتی است که در باب این املاک صادر شده است که شامل احکام و فرامین پادشاهان و نیز حکام فارس و عمّال قشقایی نیز می شود. این اراضی در اختیار محمد شریف و سید محمد کاظم و سید ابوالقاسم بوده و وقف آستان امام زاده علی بن جواد علیه السلام یوده است