/ اسدالله صفوةالملک ؛ كاتب : احمد بن محمد هزارجریبی
طهران
: محمدحسن علمی
، ۱۳۴۲ ق.
(طهران: مطبعه علمی بدستیاری آقا محمد حسن)
۲۸۵ ص.
: مجدول؛ راده
؛ قطع : ۲۰ سم.
فارسي
آغاز:بسمله ، دوشم بگوش دل ز سروش آمد این ندا / کای بنده هواجس و ای عابد هوا ...
انجام:... بملائکه مباهات میکند که این بنده من عملی را که باو واجب نکردهام قضای آن را بجا میآورد .
نوع خط:
نستعلیق
ثبت ۷۵۶۳: دو برگ سند در بین صفحات کتاب
ثبت ۷۵۶۳: یادداشت «هو این کتاب مستطاب وسیلة النجاة فی مناقب ائمة الهداة مختص نور چشم عزیز مکرم آقای میرزا عباسعلی خان است فی شهر رجب ۱۳۴۳»
در پایان کتاب چهار صفحه غلطنامه موجود است .
مولف اشعاری در نعت ائمه علیهم السلام سروده و در اشعار خود به « مشرقی » و « صفوة » تخلص میکرده است. این اثر دیوان شعری است در مناقب حضرت پیامبر (ص) و ائمه معصومین علیهم السلام و به دنبال آن ، غزلیات و ترجیعات و مخمّسات و مثنویات سروده است که موضوعات آن مفاهیم عرفانی و نیز شرح وفات برخی از عرفا و همچنین تاریخ وفات مظفرالدین شاه است و از صفحهی ۲۷۲ تا پایان کتاب (۲۸۵) آداب نماز شب و ترتیب و کیفیت آن را به نثر آورده است .که با «بسمله،حمدله، و بعد چنین گوید حقیر سراپافقیر اسدالله صفوة الملک ذهبی نواده مرحوم فتحعلی خان تنکابنی غفرالله...» آغاز میشود. مختصری از شرح حال نویسنده در ابتدای کتاب آمده است.