عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۱۰۹۸۴۴
عربی
IR
منهاج الکرامه فی اثبات الامامه
[چاپ سنگی]
/ حسن بن یوسف بن المطهر الحلی؛ مصحح: محمدعلی مدرس؛کاتب: عبدالرحیم بن محمد تقی تبریزی
[بی جا]
: بحسن اهتمام احمد بن حاجی ابراهیم
، ۱۲۹۶ق. (تاریخ کتابت)
۹۱ ص.
:راده
؛ قطع : ۲۲ س‌م.
عربی
به زبان عربي
آغاز:بسمله الحمدلله القدیم الواحد الکریم . . . اما بعد فهذه رسالة شریفة و مقالة لطیفة اشتملت علی اهم المطالب فی احکام الدین و اشرف مسائل المسلمین...
انجام:. . . فهذا اخر ما اردنا اثباته فی هذه الرسالة و الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و اله الطاهرین المحجوبین کالشمس بین البحار و البدر من الاحساب.
انجامه: قد وقع الفراغ من تسوید هذه النسخة المسماة بمنهاج الکرامة فی اثبات الامامة من کتب العلامة ره اعلی الله مقامه علی ید افقر عباد الله عبدالرّحیم بن محمدتقی التبریزی فی شهر صفر المظفر سنه ۱۲۹۶.
نوع خط:
نسخ
توضیحات مرتبط با متن در حاشیه صفحات با نشان «صح»
ثبت ۱۰۷۳۴۵: دو یادداشت تملک از غلامحسین که بخشی از آنها محو شده در ابتدای کتاب
مؤلف در اين كتاب با آوردن دلايل عقلي و نقلي فراوان، به اثبات حقانيت مذهب شيعه و امامت علي بن ابي طالب(عليه السلام) و فرزندانش پرداخته است. اين كتاب مشتمل بر شش بخش است. نويسنده در بخش اقوال مذاهب درباره امامت مي گويد: «اماميه معتقد به اين امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام; اما اهل سنت بر خلاف اين امور عقيده دارند». وي در بخش دوم، به تفصيل به توضيح ادله حقانيت مذهب اماميه پرداخته كه عبارت اند از: ۱. درست ترين و بهترين مذهب در مسائل اصولي و فرعي; ۲. سخن شيخ طوسي درباره حديث پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ كه فرقه ناجيه اماميه است; ۳. قطع و جزم اماميه بر نجات ائمه و پيروانشان; ۴. اماميه مذهب خود را از ائمه معصوم(عليهم السلام)، كه مشهور به كمالات انساني اند، گرفته اند; ۵. تعصب نداشتن اماميه در غير حق; ۶. فضايل و كمالات بي شمار اميرالمؤمنين علي(عليه السلام) و نقايص زياد صحابه. نويسنده در بخش بعدي، ادله امامت اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب(عليه السلام) را چنين برمي شمارد: ادله عقلي (عصمت، نصب، حفظ شريعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضليت); ادله نقلي: چهل برهان از آيات قرآن، دوازده حديث از پيامبر(صلي الله عليه وآله)، دوازده ويژگي خاص علي(عليه السلام) كه دالّ بر امامت او است. وي در بخش چهارم، سه راه براي اثبات امامت باقي ائمه(عليهم السلام) ذكر مي كند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضايل كه باعث امامت آنها است. علامه در بخش پنجم، چهارده دليل بر عدم امامت كسي كه خود را مقدم بر علي ـ عليه السلام ـ بداند، آورده است. وي در بخش پاياني كتاب، دلايل اثبات خلافت ابوبكر را چنين رد كرده است: اجماع با نص در تعارض است، حديث اقتدا مستلزم خلافت او نيست و آيه ۴۰ سوره توبه دلالت بر نقص او مي كند. اين كتاب براي سلطان محمد خدابنده اولجايتو نوشته شده و تأثير به سزايي در شيعه شدن او و بسياري ديگر از مردم داشت. لذا بعضي از اهل سنت وقتي تأثير فراوان اين كتاب را ديدند، پيش ابن تيميه رفتند و از او كمك خواستند كه ابن تيميه كتاب منهاج السنة را در ردّ اين كتاب نوشت.
منهاج الکرامه فی معرفه‌الام‍ام‍ه
امامت
امامت
Imamate
-- Apologetic works
-- دفاعیه‌ها
a08
a08
علی‌بن ابی‌طالب (ع)، امام اول، ۲۳ قبل از هجرت - ۴۰ق -- اثبات خلافت
شیعه -- دفاعیه‌ها و ردیه‌ها
علامه حلی
، جمال الدین ابو منصور حسن بن یوسف بن مطهر
، ۶۴۸-۷۲۶ ه.ق
، مولف
مدرس، محمدعلی ، مصحح
تبریزی ، عبدالرحیم بن محمد تقی، کاتب
ایران
کتابخانه مرکزی
20210529
C/۳۴۲
فهرستنویسی قبلی
LF
126821
1
Y
