شارح: شیخ محمد ولیمحمد اکبرآبادی (نظیر)؛ نویسنده متن: شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی
لكهنو
: مطبع نامی منشی نولکشور
، ۱۸۹۰م=۱۳۰۷ق.
۳۳۶ ص.
: سرلوح دار؛ مجدول؛ راده
؛ قطع : ۲۵ سم.
فارسي
آغاز: بسمله ثنای که معبود مطلق را شاید در تصور هیچکس نیاید بل هر ثنای که از زبانها به نسبت هر که برآید بجناب او رجوع نماید بل هر صامت در ثناء او ناطق ست ... اما بعد میگوید فقیر ولی محمد که در سوالف ایام که مشغول بشرح مثنوی معنوی بودم ...
انجام: ... و اطلب لنفسک خیر ترید بها+ من بعد ذلک غفرانا لکاتبه یعنی و بخواه برای ذات خود از نیکی که بخواهی تو بآن از بعد آن مغفرت از برای کاتب این کتاب.
عنوان کتاب در بالای صفحات آمده است.
تزئینات نسخه:
نوع خط:
صفحه عنوان مجدول همراه با طرح گل و بوته
نستعلیق
فهرست کتب ناشر در ابتدا و انتهای کتاب (ص ۲- ۴)
ثبت ۸۳۴۹۰: از مجموعه کتب اهدائی مرحوم علی اصغر حکمت